Ψυχαναλύτρια και ψυχοσωματίστρια, μέλος του Διεθνούς Κολεγίου Ψυχανάλυσης και Ανθρωπολογίας, καθώς και του Ινστιτούτου Ψυχοσωματικής του Παρισιού, η Μαρία Πιερράκου ξεκίνησε την επαγγελματική σταδιοδρομία της ως στενοτυπίστρια συνεδρίων και, με αυτή την ιδιότητά της, υπήρξε επί δώδεκα χρόνια η στενοτυπίστρια του Λακάν.

Αυτή την εμπειρία της διηγείται σε τούτο το γραμμένο με ένταση μικρό βιβλίο - μια εμπειρία στο νόημα της οποίας μπόρεσε να εμβαθύνει μόνο όταν έγινε και η ίδια αναλύτρια, μη λακανική. Οι διαδοχικές θέσεις της συγγραφέως είναι το στοιχείο που δίνει στο βιβλίο τη μοναδικότητά του.

Η μετριοπαθής -αλλά χωρίς παραχωρήσεις- κριτική της για το λακανικό σύστημα θα ενδιαφέρει όλους τους αναγνώστες που επιθυμούν να εμβαθύνουν σ’ ένα από τα πιο περίεργα φαινόμενα της εποχής μας: πως ξελογιάστηκε τμήμα της γαλλικής διανόησης για ό,τι αποδείχθηκε πως είναι συγχρόνως θεωρία, ιδεολογία και θεραπευτική πρακτική. Οι συνέπειες, συζητήσιμες από πολλές απόψεις, είναι ακόμα αισθητές.