Έχουν περάσει μήνες από τότε που η Άρια έμαθε για το θάνατο της μητέρας της. Μήνες από τότε που ο Πέρι έγινε Άρχοντας Αίματος των Τάιντ και από την τελευταία φορά που τον είδε η Άρια.

Τώρα η Άρια και ο Πέρι θα συναντηθούν ξανά.

Με τις θύελλες Αιθέρα να επιδεινώνονται μέρα τη μέρα, η μόνη ελπίδα γαλήνης και ασφάλειας που έχει απομείνει είναι το Ακίνητο Γαλάζιο.

Υπάρχει όμως στ’ αλήθεια αυτό το καταφύγιο;

Με την απειλή ψεύτικων φίλων και ισχυρών πειρασμών, η Άρια και ο Πέρι αναρωτιούνται αν η αγάπη τους μπορεί να αντέξει μέσα στην αιώνια νύχτα.

Στην καθηλωτική συνέχεια του βιβλίου Κάτω από τον Ξένο Ουρανό, η Βερόνικα Ρόσι δημιουργεί μια ατμόσφαιρα που αιχμαλωτίζει και μια ιστορία αγάπης τόσο επικίνδυνη όσο και αξέχαστη.

Ο Πέρι πρόσεξε μια θολούρα μέσα στα δέντρα. Η Άρια μπήκε τρέχοντας στο οπτικό του πεδίο.

Σιωπηλή. Όταν τον είδε, γούρλωσε τα μάτια έκπληκτη, μα δεν επιβράδυνε, ούτε εκείνος.

Ο Πέρι άρχισε να τρέχει.

Το επόμενο πράγμα που ένιωσε ήταν την ευωδιαστή Άρια να πέφτει με όλο της το βάρος στο στέρνο του και να αφήνεται στην αγκαλιά του. Την έσφιξε.

«Σε πεθύμησα», ψιθύρισε στο αφτί της. Δε χόρταινε να την αγκαλιάζει.

«Δεν έπρεπε να σε αφήσω να φύγεις. Δεν ξέρεις πόσο σε πεθύμησα».