Στην Αλγερία, ανάμεσα στο 1962 και το 1965, χιλιάδες γεωργικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις περιελήφθησαν στο σύστημα της Αυτοδιαχείρισης και οι περισσότερες από αυτές συνεχίζουν να λειτουργούν, παρά τις παραμορφώσεις που υπέστη η αρχική ιδέα του συστήματος.
Η εμπειρία αυτή είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες που έγιναν στη μακρά πορεία των εργαζομένων μαζών όλου του κόσμου προς την πραγματική κοινωνική απελευθέρωση. Παραμένει απόλυτα επίκαιρη, τόσο στον καπιταλιστικό όσο και στον σοσιαλιστικό κόσμο, ως προς την ανάληψη από τους άμεσους παραγωγούς και τους πολίτες της ουσιαστικής διαχείρισης της παραγωγής, του Κράτους, της κοινωνικής ζωής στο σύνολό της.

Η αυτοδιαχείριση από την φύση της αναπτύσσει μια ριζική κριτική, έναν επαναστατικό δυναμισμό. Αμφισβητεί την παλιά κοινωνική δομή και ορίζει μια διαδικασία συνεχούς, συνολικής, αλλαγής της. Δεν πρέπει λοιπόν να κρίνεται από τα προβλήματα που ανέδειξε χωρίς να τα λύσει αλλά από την θεμελιώδη τάση της να αναδιαμορφώνει το σύνολο της κοινωνίας σύμφωνα με τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα της μάζας των άμεσα εργαζόμενων και ολόκληρης της κοινωνίας.