Το χαμένο έργο Περὶ ἀλυπίας του Γαληνού ανακαλύφθηκε μόλις πριν λίγα χρόνια, το 2005, στη Θεσσαλονίκη, στη Μο­νή Βλατάδων, από τον νεαρό Γάλλο ερευνητή Antoine Pietro­belli, που έτυχε να εργάζεται εκεί.

Το θέμα του Γαληνού είναι η αποφυγή της θλίψης με τη βοήθεια της φιλοσοφίας. Η απώλεια, η κακοδαιμονία, οι συμφορές που μας τυχαίνουν και μας βυθίζουν στη στενοχώρια, για τους Έλληνες φιλοσόφους δεν ήταν παρά προκλήσεις – ευκαιρίες να επιβε­βαι­­ώσουν την αποτελεσματικότητα των όπλων τους, κάνοντας πρά­­­ξη τη θεωρία τους. Ο Γαληνός περιγράφει σε ένα φίλο του το μέ­­­γεθος της συμφοράς που τον βρήκε: σε μια πυρκαγιά έχασε ό,τι είχε και δεν είχε –για την ακρίβεια, όλα όσα είχαν γι’ αυτόν α­­ξία–, όλα τα βιβλία που είχε συγγράψει, όλα τα ιατρικά του ερ­γα­λεία, τα φάρμακα και τις συνταγές του, τα έργα των άλλων συγ­­­γρα­φέων που είχε στη βιβλιοθήκη του. Ο φίλος του είχε ζη­τή­σει να μάθει για ποιο λόγο ο Γαληνός δεν έδειξε να θλίβεται για αυτή την τόσο μεγάλη απώλεια και συνέχιζε τη ζωή του σαν να μην είχε συμ­­βεί τίποτε. Η απάντηση/πραγματεία του Γα­λη­νού βοηθά τον αναγνώστη να αναγνωρίσει ότι το υπέρτατο συμφέρον του έγκειται στη σωστή αξιολόγηση των υλικών αποκτημάτων: μια διαχρονική αλήθεια που δια­τη­ρεί την ισχύ της σε όλες τις ε­πο­χές και όλους τους τόπους...