Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ είναι σπουδαίος ποιητής. Έχει γράψει μερικά από τα ωραιότερα ποιήματα που έχουν γραφεί ποτέ. Εν πρώτοις είναι ποιητής και δεν ποιητικίζει ποτέ και πουθενά. Είναι λιγότερο ή περισσότερο ποιητικός, αλλά είναι πάντα ποιητής. Γνωρίζει επίσης τους σημαντικότερους προγόνους του αλλά και τους σύγχρονούς του, την ποιητική ύλη τους και τεχνική. Εξού και το εύρος της της δικής του ποιητικής τεχνικής — από την ελεύθερη ποίηση και τα επίπεδα φαινομενικώς στιχουργήματα ως τους ψαλμούς, την μπαλάντα και το σονέτο. Το σημαντικότερο όμως όλων — και αυτό αφορά την ποιητική του ύλη: Είναι ένας αναπτερωτής της ποίησης. Στους καιρούς των Steffan George, Reiner Maria Rilke και Gottfried Benn, στους στενόκαρδους δηλαδή καιρούς της ποίησης που γνωρίζουμε και σήμερα, έδειξε με τα ποιήματά του ότι υλικό της ποίησης δεν είναι μόνον τα πραγματική ή υποτιθέμενα πάθη της ιδίας ψυχής, αλλά ολόκληρη η ανθρώπινη προσωπική και κοινωνική ζωή στην κάθε εποχή δεδομένη συγκρότησή της.
Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ έχει γράψει ωραιότατα ποιήματα για τα αισθήματα, τους πόθους και τα πάθη, τις ανησυχίες, τις σκέψεις, τις ιδέες, τις ανάγκες, τα συμφέροντα, τις επιδιώξεις, τις πράξεις και τις καταστάσεις των ανθρώπων στα πλαίσια της κοινωνικής τους θέσης και ζωής, αλλά και για τις αναστοχάσεις πάνω σε όλα αυτά. Έχει γράψει ωραία λυρικά και ερωτικά ποιήματα και συναρπαστικά προλεταριακά εμβατήρια. Ένα μικρό δείγμα της σπουδαίας αυτής τέχνης του βρίσκεται στις σελίδες του βιβλίου αυτού. Είθε ο αναγνώστης του να το νιώσει.