Η ρύθμιση των υγρών και των ηλεκτρολυτών στο νεογνό, το βρέφος και το παιδί ακολουθεί τις ίδιες βασικές αρχές που διέπουν την χορήγησή τους και στους ενήλικες ασθενείς, λαμβάνοντας όμως υπόψη ότι το παιδί δεν αποτελεί μικρογραφία του ενήλικα, αλλά έναν αναπτυσσόμενο οργανισμό με διαφορετικές ανάγκες.
Κάθε παιδί που χειρουργείται λαμβάνει παρεντερικώς υγρά, έστω και για μικρό χρονικό διάστημα. Ο αυξημένος βασικός μεταβολισμός του παιδιού, η ανωριμότητα των νεφρών, οι διαφορετικές αναλογίες ενδοκυττάριου και εξωκυττάριου χώρου, η ταχεία ανταλλαγή ύδατος και τα μικρότερα ενεργειακά αποθέματα, κάνουν τα μικρά παιδιά και ειδικά τα νεογνά και τα βρέφη πολύ πιο ευάλωτα και ευαίσθητα στις μεταβολικές διαταραχές.
Γι’αυτό, απαιτείται ακριβής υπολογισμός των υγρών και ηλεκτρολυτών ώστε το άρρωστο παιδί και ειδικά αυτό που υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση, να είναι στη βέλτιστη κατάσταση από πλευράς ηλεκτρολυτικής ισορροπίας, γεγονός που συμβάλλει τα μέγιστα στην καλή διεγχειρητική και μετεγχειρητική πορεία.
Το πόνημα αυτό φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα εύχρηστο και πρακτικό βοήθημα για τον ειδικευόμενο χειρουργό παίδων κυρίως, μια και από αυτή την σκοπιά γράφτηκε.
Μπορεί να φανεί χρήσιμο στον ειδικευόμενο παιδίατρο και αναισθησιολόγο, αλλά και στους ειδικούς ιατρούς, που θέλουν να ανανεώσουν τις γνώσεις τους. Στο βιβλίο δίνεται συνοπτικά το θεωρητικό υπόβαθρο των πραγματευόμενων νοσολογικών οντοτήτων και τονίζονται τα στοιχεία τα οποία θα βοηθήσουν στην αντιμετώπισή τους στην καθημερινή ιατρική πράξη.