Ο Henry C. Edwards είναι ομότιμος καθηγητής μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Georgia. Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Tennessee από το 1960, συνταξιοδοτήθηκε πρόσφατα έπειτα από 40 χρόνια διδασκαλίας, κατά τα οποία δίδασκε λογισμό ή δια­φορικές εξισώσεις σχεδόν σε κάθε εξάμηνο. Δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Tennessee, του Wisconsin και της Georgia με ένα μικρό διάλειμμα στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών (InstituteofAdvancedStudy) του Princeton ως υπότροφος ερευνητής του Ιδρύματος Alfred. P. Sloan. Έχει τιμηθεί με πλήθος ακαδημαϊκών βραβείων μετα­ξύ των οποίων το μετάλλιο της τιμής του Πανεπιστημίου της Georgia το 1983 (για τη συνεχή αριστεία του στη διδασκαλία τμημάτων αριστούχων), το βραβείο JosiahMeigs το 1991(το μεγαλύτερο ακαδημαϊκό βραβείο του ιδρύματος) και το διαπολιτειακό βραβείο GeorgiaRegents το 1997 για την αριστεία του στην πανεπιστημιακή διδασκαλία και έρευνα. Η ακαδημαϊκή του καριέρα εκτείνεται από την έρευνα στην τοπολογία και την ιστορία των μαθηματικών μέχρι τη χρήση της τεχνολογίας και των υπολογιστών στη διδασκαλία και τις εφαρμογές τους στα μαθηματικά. Εκτός από τη συγγραφή εγχειριδίων για το διαφορικό λογισμό, τη γραμμική άλγεβρα και τις δια­φορικές εξισώσεις είναι επίσης γνωστός στους διδάσκοντες τον διαφορικό λογισμό ως ο συγγραφέας του βιβλίου Η ιστορική εξέλιξη του Λογισμού (TheHistoricalDevelop­mentoftheCalculus, Springer-Verlagm 1979), Τη δεκαετία του '90 υπήρξε ένας από τους βασικούς ερευνητές τριών προγραμμάτων υποστηριζόμενων από το Έθνικό Ίδρυ­μα Επιστημών (NationalResearchFoundation): 1) ένα πρόγραμμα μαθηματικών για σχολεία το οποίο περιελάμβανε τη χρήση του Maple στην ’λγεβρα για αρχάριους, 2) ένα πρόγραμμα για τον Λογισμό με χρήση Mathematica, 3) ένα εργαστηριακό πρόγραμμα MATLAB για μαθητές που κάνουν αριθμητική ανάλυση και διαφορικές εξισώσεις.

Ο David E. Penney, από το Πανεπιστήμιο της Georgia, ολοκλήρωσε τη διδακτορι­κή του διατριβή το 1965 στο Πανεπιστήμιο Tulane (υπό την επίβλεψη του καθηγητή L.BruceTreybig) ενώ παράλληλα δίδασκε στο Πανεπιστήμιο της NewOrleans. Νω­ρίτερα είχε εργαστεί στο χώρο της πειραματικής βιοφυσικής στο Πανεπιστήμιο Tulane καθώς και στο Νοσοκομείο Απόστρατων στη Νέα Ορλεάνη υπό την επίβλεψη του RobertDixonMcAffee) η ομάδα του οποίου ερευνούσε πρωτίστως την ενεργητική συμπεριφορά ιόντων νατρίου μέσω βιολογικών μεμβρανών. Η βασική συνεισφορά του Penney στην ομάδα ήταν η ανάπτυξη ενός μαθηματικού μοντέλου το οποίο χρησι­μοποιούσε συνήθεις διαφορικές εξισώσεις για μεταβολικά φαινόμενα που ρυθμίζουν τέτοιου είδους μεταφορές και με εφαρμογή στη φυσιολογία του νεφρού, στη ρύθμιση της υπέρτασης και στη θεραπεία της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας. Επίσης σχεδίασε και δημιούργησε σερβομηχανισμούς για την ακριβή παρακολούθηση της μεταφοράς ιόντων, φαινόμενο το οποίο περιλαμβάνει τη μέτρηση των δυναμικών σε microvolts σε αντιστάσεις εκατομμυρίων megaohm. Ο Penney ξεκίνησε να διδάσκει Λογισμό στο Tulane το 1957 και δίδασκε το συγκεκριμένο μάθημα με ενθουσιασμό και ακαδημαϊκή αριστεία σχεδόν σε κάθε εξάμηνο μέχρι την συνταξιοδότησή του, στο τέλος της προηγούμενης χιλιετίας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Πανεπιστήμιο της Georgia έλαβε πλήθος διαπανεπιστημιακών βραβείων και επέβλεψε αρκετές διδα­κτορικές διατριβές και πτυχιακές εργασίες. Έχει κάνει ερευνητικό έργο στη θεωρία των αριθμών και την τοπολογία και έχει γράψει εγχειρίδια για το λογισμό, τον προ­γραμματισμό Η/Υ, τις διαφορικές εξισώσεις, τη γραμμική άλγεβρα και τα μαθηματικά των θεωρητικών σπουδών.