Είναι αλήθεια ότι το πιο φιλοσοφημένο, για μερικούς μάλιστα και πιο άρτιο λογοτεχνικά έργο του Ορατίου είναι οι «Επιστολές», αλλά γεγονός αναμφισβήτητο επίσης είναι ότι οι «Ωδές», και ως προς τη μορφή τους και ως προς την ουσία της ύλης, είναι το πιο περίτεχνο και σεμνό έργο του.
Ο Οράτιος των Ωδών είναι ο τελευταίος μεγάλος λυρικός του αρχαίου κόσμου. Γιος ενός άλλοτε δούλου, πρώτος μιμήθηκε τα υπέροχα δημιουργήματα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος προτρέποντας και τους άλλους να τα μιμηθούν. Στην επιστολή του προς τους Πείσωνες (στίχ. 268) γράφει: «vos exemplaria Graeca nocturna versate manu, versate diurna» (= να ξεφυλλίζετε τα ελληνικά συγγράμματα νύχτα και ημέρα).
Η φιλία, ο έρωτας, οι έριδες, τα συμπόσια, τα αδιάφθορα ήθη των προγόνων, οι ύμνοι στους θεούς και τα εγκώμια στους μεγάλους άνδρες της εποχής του, αποτελούν τους πόλους γύρω από τους οποίους στρέφεται η θαυμαστή έμπνευσή του.
Στόχος του παρόντος βιβλίου είναι να προσφέρει στον Έλληνα μελετητή του κορυφαίου Ρωμαίου λυρικού ποιητή, Ορατίου, ένα εύχρηστο εγχειρίδιο και ένα αξιόπιστο βοήθημα για τη μελέτη και την κατανόηση ενός έργου που «θαύμασαν» οι αιώνες.