Μία έρευνα για την ιστορία των παιδαγωγικών κινημάτων των κοινωνικών τάξεων στη Ρωσία και την Ελλάδα του εικοστού αιώνα, συμπεριλαμβανομένου του εργατικού κινήματος στη σοβιετική Ρωσία και του αστικοδημοκρατικού και εργατικού κινήματος στην Ελλάδα. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων, όπως οι διανοούμενοι, οι φεμινίστριες και η νεολαία. Οι συνιστώσες τους ήταν πολλαπλές όσον αφορά τις μορφές οργάνωσης και έκφρασης τους. Αναλύεται η δράση του Εκπαιδευτικού Ομίλου (l’Association pour l’enseignement) στον τομέα της εκπαίδευσης, της γλώσσας και του πολιτισμού. Οι δημοτικιστές υποσχέθηκαν την κοινωνική αλλαγή μέσω της αναμόρφωσης του παλαιού συντηρητικού παραδοσιακού καθεστώτος και της εγκαθίδρυσης ενός νέου μοντερνιστικού μοντέλου. Πιο προχωρημένη, η ακραία ριζοσπαστική πτέρυγα ήθελε να εξασφαλίσει μια επαναστατική αλλαγή, υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα των λαϊκών κοινωνικών τάξεων. Στη μελέτη αυτή καταγράφονται και παρουσιάζονται τα «πραχτικά» του διαχωρισμού του Εκπαιδευτικού Ομίλου 1927.