Ο τρίτος τόμος της ιστορίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Κέας περιλαμβάνει τα πεπραγμένα της Κοινότητας Κέας. Από το 1951, που έγιναν οι πρώτες εκλογές μετά την απελευθέρωση από την Γερμανική κατοχή, μέχρι το 1976, που μετονομάστηκε σε Κοινότητα Ιουλίδος Κέας. Και από το 1976 μέχρι το 1996, που ενώθηκαν οι δυο Κοινότητες του νησιού Ιουλίδος και Κορησσίας σε ένα δήμο μετά από εθελούσια συνένωση. Τα 46 αυτά χρόνια (1951;1996) αποτελούν μια περίοδο με αμφίδρομη πορεία για το νησί μας. Υπάρχουν χρόνια ελπιδοφόρα και χρόνια πεσιμιστικά. Προσπάθειες για πρόοδο και ανάπτυξη, και περίοδοι εγκατάλειψης, χρόνια αναγέννησης και χρόνια υποβάθμισης. Με τελικό απολογιστικό συμπέρασμα την ευόδωση των προσπαθειών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για μια νέα αναπτυξιακή πορεία. Στις επιλεγμένες αποφάσεις της μεγαλύτερης από τις δυο Κοινότητες του νησιού, που παρατίθενται σ’ αυτόν τον τόμο, φαίνεται η προσπάθεια των εκλεγμένων εκπροσώπων να εμπνεύσουν τους κατοίκους για την πρόοδο του τόπου, αλλά και οι αντικειμενικές δυσκολίες για την επίτευξη αυτού του στόχου. Το κλείσιμο του εργοστασίου ΕΜΑΓΕ και η υποτίμηση της αξίας του βελανιδιού είχαν ως αποτέλεσμα την αθρόα μετανάστευση των κατοίκων στην Αθήνα με αποτέλεσμα τον οικονομικό και κοινωνικό μαρασμό του νησιού.