Παραπονιόταν ακόμα και διαμαρτυρόταν που πριν από το ονοματεπώνυμό του παρέλειπαν να αναφέρουν ως δικό του επιθετικό προσδιορισμό το όνομα της πατρίδας του. Τότε του πρότειναν να δώσει αυτός στην πατρίδα το δικό του όνομα ως δικόν της επιθετικό προσδιορισμό ώστε να μην υφίσταται πλέον ο τόσο ενοχλητικός γι' αυτόν διαχωρισμός ανάμεσα στον ίδιο και σ' εκείνην και να επέλθει η με τόσο ζήλο επιθυμητή συνταύτισή τους.
Έτσι κι έγινε. Κι αυτός μεν ησύχασε αφού κάθε φορά μαζί με το όνομά του αναφερόταν και εκείνο της πατρίδας του οπότε καταγωγή και καταγόμενος είχαν γίνει ένα και το αυτό οι άλλοι όμως οι πολλοί δηλαδή όλοι εκτός απ' αυτόν δεν δέχτηκαν αυτήν την καινοφανή κατάσταση όπου αναγκάζονταν μαζί με το όνομα της πατρίδας τους ν' αναφέρουν και το δικό του - διότι η ταύτιση του ονόματος ενός με την πατρίδα εξέλαβε χαρακτήρα γενικού και τετελεσμένου γεγονότος εφόσον εκείνος ο ένας ήταν που διεκδικούσε περισσότερο από όλους τους άλλους τον επιθετικό προσδιορισμό του ονόματός του με το όνομα της πατρίδας του· συνεπώς εδικαιούτο αφού πρώτος το διεκδίκησε πρώτος και να το έχει δικό του. Στην αρχή όλα ξεκίνησαν με σχόλια ψιθυριστές απειλές φήμες διαδόσεις για αντίποινα· κατόπιν τα πράγματα επιδεινώθηκαν πήραν πιο ωμή τροπή. Ζητούσαν όλοι να επανέλθει η προηγούμενη κατάσταση να αποκατασταθεί η πρότερη τάξη να επανακάμψουν η νομιμότητα η παράδοση η τήρηση ο σεβασμός των βασικών απαράβατων αξιών· δεν ήταν δυνατόν η ιδιοτροπία ενός η προσωπική του παθολογία όπως έλεγαν να επιβάλλει σε όλους τους άλλους ως όνομα τής πατρίτριδας τους το δικό του ονοματεπώνυμο αλλά και πώς έγινε δεκτή και εκτελέστηκε από όργανα τού κράτους μία κατάφωρα ιδιοτελής επιθυμία χωρίς να ερωτηθεί κανείς χωρίς να ληψθεί υπ' όψιν η βούληση του συνόλου των πολιτών. Δεν εισακούσθηκαν. Και κάποια μέρα έγινε το αναπόδραστο και ίσως αναμενόμενο: εξουσιοδοτήθηκαν από τους πολλούς κάποιοι τον παραφύλαξαν ένα βράδυ έξω από το σπίτι του και τον έβγαλαν απ' τη μέση. Όλοι αισθάνθηκαν ανακούφιση