Σε αυτό το τεύχος του ΦΡΜΚ, παρουσιάζουμε ένα αφιέρωμα στην docupoetry, ένα σύγχρονο ρεύµα καταγραφικής και ερευνητικής ποίησης που χρησιμοποιεί ως βασικά υλικά της παραθέµατα ή αντιγραφές κειµένων και δηλώσεων που δεν έγιναν από τον ίδιο τον ποιητή: στατιστικές, επίσηµα έγγραφα, ατόφιες µαρτυρίες, ειδησεογραφικά άρθρα, ιστορικές αφηγήσεις, γεωγραφικές ή λαογραφικές περιγραφές, γενικώς κάθε είδος πληροφοριακού στοιχείου και «έτοιµου κειµένου» (found text), κ.ά..

Εδώ, οι ποιητές και οι ποιήτριες αναλαµβάνουν το ρόλο του ιστορικού που ανασυστήνει, δηµιουργικά και ανατρεπτικά, τα γεγονότα, διεκδικώντας το δικαίωµα της αφήγησης της ιστορίας από διαφορετικές και απρόσµενες οπτικές γωνίες.

Στα έργα της ποίησης-ντοκουµέντο ακούγονται οι φωνές εκείνων που δεν έχουν θέση στα επίσηµα έγγραφα· που συνήθως αποσιωπούνται από την κυρίαρχη ιστορική καταγραφή. Έτσι, η ποίηση αυτή είναι συχνά βαθιά πολιτική, πραγματευόμενη ταξικά ζητήµατα, ζητήµατα φύλου και µειονοτήτων. Η µαρτυρία και η αυτοβιογραφία, η µνήµη και ο τρόπος µε τον οποίο αυτή παρεµβαίνει στην πραγµατικότητα, αποτελούν επίσης κεντρικά θέµατά της.

Το τεύχος-αφιέρωμα στην ποίηση-ντοκουμέντο είναι μια εκτενής ανθολογία που καλύπτει μια περίοδο 80 ετών. Μεταφράζονται –συχνά για πρώτη φορά στα ελληνικά– ποιήματα 23 σημαντικών εκπροσώπων του είδους. Ανάμεσά τους, οι: James Agee, Paul Auster, René Char, Bob Dylan, Claudia Rankine, Charles Reznicoff, Muriel Rukeyser, C.D. Wright,, Denise Levertov, Ko Un, William Carlos Williams.Το αφιέρωμα συμπληρώνεται από δείγματα της ποίησης-ντοκουμέντο σύγχρονων Ελλήνων ποιητών και εικαστικών και σχετικά δοκίμια.