Στο τεύχος 59 δημοσιεύεται το αφιέρωμα για την περιγεννητική ψυχική υγεία της Εταιρείας Ψυχικής Υγείας της Γυναίκας (Πρόεδρος ο καθηγητής ψυχιατρικής Γιάννης Ζέρβας). Αφετηρία, η επίγνωση: (α) ότι η κύηση, η λοχεία, η αποβολή και η υπογονιμότητα συνιστούν για τις γυναίκες ιδιαίτερης σημασίας γεγονότα ζωής με ποικίλες βιολογικές, ψυχολογικές και κοινωνικές συνιστώσες και (β) ότι οι δυσχέρειες ή οι αποτυχίες στην πορεία της αναγκαίας βιο-ψυχο-κοινωνικής προσαρμογής του ατόμου συμβάλλουν στην εμφάνιση ψυχολογικών προβλημάτων αλλά και μείζονων ψυχιατρικών διαταραχών. Το τεύχος αρχίζει με μια γενική εισαγωγή του όλου προβληματισμού. Για να προστεθεί αμέσως ένα λίαν ενδιαφέρον ιστορικό κείμενο που περιγράφει το μεγάλο πένθος του Ελευθερίου Βενιζέλου για τον αδόκητο θάνατο της γυναίκας του από επιλόχεια λοίμωξη που θέριζε εκείνη την εποχή τις γυναίκες και την απόφαση της δεύτερης γυναίκας του να χρηματοδοτήσει τη δημιουργία σύγχρονου μαιευτικού και γυναικολογικού νοσοκομείου στην Αθήνα που ολοκληρώθηκε και εγκαινιάστηκε το 1933 για να αντιμετωπίσει ριζικά τη θανάσιμη μοίρα των γυναικών εκείνης της εποχής. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η αναδημοσίευση μιας σημαντικής ανασκόπησης του βρετανού καθηγητή Brockington σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ψυχιατρική της λοχείας. Ακολουθούν επιμέρους άρθρα με θέματα όπως θηλασμός και ψυχική υγεία, το άγχος στην εγκυμοσύνη, ιδεολοψίες εμπρόθετης βλάβης στο βρέφος από τη μητέρα, επιλόχεια ψύχωση, κύηση και ψυχωτικές διαταραχές, ψυχοφαρμακολογία της περιγεννητικής περιόδου, εκούσια ατεκνία, ψυχικές επιπτώσεις έπειτα από εξωσωματική γονιμοποίηση, συναισθηματικός δεσμός στην περιγεννητική περίοδο, σχέση μητέρας παιδιού. Το τεύχος κλείνει με δύο θέματα επικαιρότητας: (α) Ο αναλυτής και το πλαίσιο της ψυχαναλυτικής πράξης τον καιρό του COVID-19, (β) Λόγος περί πανδημίας, αναδρομή στη μεγάλη γρίπη του 1918.