Γενεύη, 1553, 27 Οκτωβρίου: Ο πυρσός πλησίασε στο άχυρο και το θειάφι έλαμψε, μια απόμακρη κραυγή χάραξε τις καρδιές… Έτσι απεβίωσε ο Μιχαήλ Σερβέτος, ιατρός, φυσιολόγος και αιρετικός.

Λονδίνο, 1616, 17 Απριλίου: Ο νεαρός ομιλητής θα παρουσίαζε τις ιδέες του, που θα τον τοποθετούσαν στη χορεία των αθανάτων. Ωστόσο δέχτηκε καταιγίδα επικρίσεων. Ήταν ο Γουίλλιαμ Χάρβεϋ.

Παρίσι, 1794, 8 Μαΐου: Οδηγείται στην γκιλοτίνα ο Αντουάν Λωράν Λαβουαζιέ, ο σημαντικότερος επιστήμονας της οικουμένης στην εποχή του.

Σπάζοντας τα δεσμά της πνευματικής τυραννίας του Μεσαίωνα, μέσα σε διακόσια περίπου χρόνια αποκαλύφθηκαν τα μυστικά της αναπνοής και της κυκλοφορίας, που παρέμεναν κρυμμένα τους προηγούμενους είκοσι αιώνες.

Στο βιβλίο αυτό εξιστορούνται οι συνθήκες και τα γεγονότα, αλλά και οι περιπετειώδεις διαδρομές των πρωταγωνιστών στην αλυσίδα αυτών των ανακαλύψεων. Των προσώπων εκείνων που ανέδειξαν και ανέλυσαν την πιο θεμελιώδη προϋπόθεση της ζωής, τη μεταφορά του οξυγόνου από τον αέρα στον ανθρώπινο οργανισμό, μια λειτουργία για την οποία όλοι μάθαμε τη μεγάλη σημασία και την κρισιμότητά της μετά την εμπειρία της επιδημίας του κορονοϊού.