Δύο μεγάλες κρίσεις σημαδεύουν την ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πρώτη, το 2008-2009, είχε οικονομικό χαρακτήρα, που μετεξελίχθηκε το 2015 σε πολιτικό, όταν οι νεοφιλελεύθερες ελίτ, με επικεφαλής τις γερμανικές, επιχείρησαν να ανατρέψουν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και να θέσουν τη χώρα εκτός ευρωζώνης. Η κρίση, που έληξε με τη συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ, προκάλεσε δεινά και πάθη, τα οποία συνεχίζουν να δηλητηριάζουν την Κοινότητα.
Η δεύτερη, που ξέσπασε στις αρχές του 2020, συνδυάζει μια πρωτοφανή οικονομική ύφεση με την πανδημία του Covid-19. Ενόψει του κινδύνου της κατάρρευσης του καπιταλιστικού συστήματος, οι ίδιες ελίτ έσπευσαν να παραδώσουν τα ηνία στο μέχρι τότε περιφρονημένο από αυτές κράτος. Αυτό βέβαια μόνο προσωρινά. Τα σχέδια για την επιστροφή στα παλιά μόλις τελειώσει η πανδημία βρίσκονται ήδη έτοιμα στα συρτάρια τους.
Ο Βίνφριντ Βολφ και ο Νίκος Χειλάς θέτουν την πρώτη κρίση, στην οποία παίχτηκε η "ελληνική τραγωδία", σε ιστορικό πλαίσιο με αφετηρία τη γερμανική Κατοχή του 1941-1944. Παράλληλα περιγράφουν την επιστροφή των γερμανικών πολυεθνικών στη μεταπολεμική Ελλάδα, η οποία συνοδεύτηκε από την εξαγορά πολιτικών και δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και τον ολέθριο ρόλο που έπαιζε η γερμανική κυβέρνηση μέσω της τρόικα στη "διευθέτηση" του ελληνικού χρέους. Η ανάλυσή τους κλείνει με την καταγραφή των συνεπειών της δεύτερης κρίσης και των λόγων που οδηγούν στη συνεχή παράταση της πανδημίας- στην Ελλάδα και στο σύνολο σχεδόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης.