Όταν, στα τέλη του 16ου αιώνα, ο Michel de Montaigne – αυτοεγκλεισμένος στον πύργο του στο Μπορντώ – αντιμετώπιζε την πανώλη αλλά και τους πολέμους της βίαιης εκείνης εποχής, βρήκε την μορφή έκφρασης των Essais/των Δοκιμίων για να αποτυπώσει μια εκδοχή σκέψης και προσωπικής προσέγγισης για θέματα που θεωρούσε ευρύτερης σημασίας – αργότερα θα λέγαμε «κοινωνικής».
Σήμερα, σε μια εποχή που φέρνει παράξενες συνηχήσεις, και με το πέρασμα της πανδημίας του κορωνοϊού και με την ένταση που κυριαρχεί στο διεθνές περιβάλλον, οι Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις επιχείρησαν μια μεταφορά στα Ελληνικά – από το κείμενο σε παλιά Γαλλικά – σκέψεων του Montaigne από 11 δοκίμια που αφορούν οριακές καταστάσεις. (Άλλωστε, οι οριακές συνθήκες δεν ζούμε πλέον, όλοι;).
Από το πώς αντιμετωπίζουμε αλήθεια και ψέμα μέχρι το πόσο ασταθείς είναι οι αποφάσεις μας, από την αναμέτρηση με την θλίψη όσο και με εκείνη με τον φόβο, ο Montaigne μπορεί να συνοδεύσει και στον 21ου αιώνα την σκέψη. Με μια ελευθερία – ακριβώς – σκέψης, που στα χρόνια του χείμαρρου έκφρασης δια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης χρειάζεται να αναζητήσει την σοφία συγκράτησης και συγκρότησης του λόγου, που τα Δοκίμια είχαν βρει λίγο μετά τους Σκοτεινούς Χρόνους…