Στις αναδρομές του τεύχους αναδημοσιεύεται [για τεχνικούς λόγους] το άρθρο για την Ποιητική πορεία προς την Επανάσταση που προετοίμασε ο πυρετός της Γαλλικής Επανάστασης και το διαφωτιστικό εκδοτικό πρόγραμμα, εμπνέοντας την αντι-τυραννική και πατριωτική ποίηση στα μέσα της δεκαετίας του 1790. Ακολουθούν τα Προλεγόμενα για μια ιστορία της υστερίας – Από τις μετατοπίσεις της μήτρας στους ατμούς και τα ζωικά πνεύματα – κι από κει στα ρευστά και τα νεύρα – ώσπου ήρθε το ασυνείδητο. Η λέξη υστερία δεν υπάρχει στα ιπποκρατικά κείμενα παρά μόνο ως επίθετο. Προσθήκη ήταν του γάλλου μεταφραστή τους στα σχόλιά του. Ο όρος θα φανεί τον 18ο αιώνα και θα καθιερωθεί στις αρχές του 19ου αιώνα. Δεσπόζουν Charcot και Freud. Μια «ασταθής μορφή» η υστερία, που «παραπλέει πεποιθήσεις και μύθους και να χάνεται για μακρές περιόδους μέσα στις κουλτούρες». Θα φανεί στην εξιστόρησή μας, καθώς εναλλάσσονται αναφορές σε ιατρική, ψυχιατρική, ψυχολογία, ψυχανάλυση με άλλες που παραπέμπουν σε φιλολογία και πολιτισμό.
Ακολουθούν: [α] Τα πάθη της Ψυχής κατά τον Πλάτωνα. Το θέμα της ψυχής διατρέχει την αρχαία ελληνική φιλοσοφία από την εποχή των Πυθαγορείων κι έπειτα, κυρίως δε από την εποχή του Πλάτωνα. Είναι αυτοί που στην ουσία ανακάλυψαν την ψυχή. [β] Η Συναισθηματική γλώσσα. Εξετάζεται η καθολικότητα των συναισθημάτων στις γλώσσες με επίκεντρο τα πεδία της ανησυχίας, της χαράς-λύπης και της ευτυχίας-δυστυχίας. Επισημαίνονται οι ποσοτικές και ποιοτικές αλλαγές στη χρήση τους για να διαπιστωθεί κατά πόσο η χρήση έχει επηρεαστεί από το ιστορικό περικείμενο. [γ] Το αίνιγμα του συνθέτη Maurice Ravel (1872-1937). Πρόκειται για τη νευρολογική νόσος του και τα προβλήματα που ανέκυψαν στη μουσική του παραγωγή, μέχρι την κρανιοτομή στην οποία υποβλήθηκε μετά την οποία και απεβίωσε. [δ] Η σχέση των φροντιστών με τους επαγγελματίες υγείας και η σημασία της επικοινωνιακής ποιότητας στη διάγνωση του αυτισμού. Βασικός προβληματισμός, το γεγονός ότι η διάγνωση αποτελεί τον κρίσιμο κόμβο για την έναρξη των αναγκαίων και κατάλληλων θεραπευτικών παρεμβάσεων, αλλά και για την εδραίωση μιας νέας δομής στην καθημερινότητα των γονέων.