Η μονογραφία «Γενετικοί Πόροι στο Δίκαιο του Περιβάλλοντος» είναι ένα πρωτότυπο, πλήρες και εμπεριστατωμένο έργο, που φιλοδοξεί να συμβάλει στη συζήτηση για την αξιοποίηση των γενετικών πόρων της Ελλάδας, ως χώρας-παρόχου τέτοιων πόρων χάρη στην πλούσια βιοποικιλότητα και του μεγάλου ενδημισμού της. Το βιβλίο προσεγγίζει κριτικά τη θέση των γενετικών πόρων στο δίκαιο του περιβάλλοντος και μεταξύ άλλων, στην ύλη του περιλαμβάνει:

Διεξοδική ανάλυση της νομική έννοιας των γενετικών πόρων και της παραδοσιακής γνώσης και πώς αυτές συνδέονται μεταξύ τους
Τι ορίζεται ως «γενετικό υλικό» σύμφωνα με το διεθνές και ενωσιακό δίκαιο
Εξέταση της Σύμβασης για τη Βιολογική Ποικιλότητα (ΣΒΠ) – (ορισμοί, σκοποί, κ.τ.λ.) και του ρυθμιστικού πλαισίου της Πρόσβασης και του Καταμερισμού Οφελών (ΠΚΟ)
Ανάλυση των επιπέδων διακυβέρνησης των γενετικών πόρων και των εμπλεκόμενων στην έρευνα και αξιοποίησή τους
Μελέτη του Πρωτοκόλλου της Ναγκόγια και των αλλαγών που αυτό έφερε στο πεδίο του διεθνούς δικαίου του περιβάλλοντος
Το ρυθμιστικό πλαίσιο της πρόσβασης στους γενετικούς πόρους από πλευράς ελληνικού δημοσίου δικαίου του περιβάλλοντος και Δικαίου της ΕΕ - Συμμόρφωση του εθνικού δικαίου με τις ενωσιακές και διεθνείς δεσμεύσεις
Παρουσίαση της ισχύουσας κατάστασης του συστήματος ΠΚΟ, των προβλημάτων εφαρμογής του και σκιαγράφηση της πορείας προς το μέλλον
Το ιδιαίτερο αυτό έργο απευθύνεται στους νομικούς, οι οποίου ασχολούνται με το θέμα των γενετικών πόρων, στη διοίκηση, στους χρήστες και παρόχους γενετικών πόρων (πανεπιστήμια/ερευνητικά κέντρα, τράπεζες γενετικού υλικού, εταιρίες που παράγουν αγροτικά, φαρμακευτικά και χημικά προϊόντα, τρόφιμα, καλλυντικά ή από τον χώρο της βιοτεχνολογίας, βιοενέργειας, κ.ά.).