Εθνικολαϊκισμός: ένας όρος που καθιερώθηκε σε μεγάλο μέρος της ακαδημαϊκής έρευνας αλλά και της δημόσιας συζήτησης, διαμέσου του οποίου ο συγγραφέας εντοπίζει, περιγράφει και αναλύει εξαρχής την πυρηνική σύσταση του σημερινού λαϊκισμού: το δημαγωγικό-λαϊκιστικό του ύφος και το εθνικιστικό του περιεχόμενο.
Για τον Ταγκιέφ, το «λαϊκιστικό» φαινόμενο, αυτός ο πολιτικός λαϊκισμός, είναι μετωνυμία του εθνικισμού, πρόκειται ουσιαστικά για μια νέα ανάδυση του εθνικισμού, για έναν νέο εθνικισμό, που δεν έχει σχέση με τις κλασικές πολιτικές του αποκρυσταλλώσεις. Γι' αυτό και ο συγγραφέας αντιμετωπίζει και αναλύει τα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα ως νέες, ανέκδοτες πολιτικές αρθρώσεις της κοινωνικής διαμαρτυρίας που επενδύουν στην εθνικιστική ιδεολογία και όχι ως επιβιώσεις/αναβιώσεις μιας παραδοσιακής ακροδεξιάς ή και των ιστορικών μεσοπολεμικών φασισμών.
Ο συγγραφέας δεν ενδιαφέρεται να καταγγείλει και να ξορκίσει, αλλά να κατανοήσει και να εξηγήσει (με τη βεμπεριανή έννοια): έθνος, εθνικισμός αλλά και αντιεθνικισμός, εθνισμός, πατριωτισμός, ρατσισμός, φασισμός, λαϊκισμός αλλά και αντιλαϊκισμός, δημαγωγία, δημοκρατία, ριζοσπαστισμός, ακροδεξιά, δεξιά, ακροαριστερά, Ευρώπη, παγκοσμιοποίηση, βία, εξτρεμισμός, είναι ορισμένες από τις βασικές λέξεις και έννοιες που βρίσκονται στο επίκεντρο ανάλυσης αυτής της πρωτοποριακής μελέτης, με στόχο τον αναγκαίο επαναπροσανατολισμό της συζήτησης περί (δεξιού) εθνικολαϊκισμού.