Στις εκλογές του 1958 η ΕΔΑ έκανε τη μεγάλη έκπληξη, καταλαμβάνοντας τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης με ποσοστό 24,42%. Η εντυπωσιακή αυτή επανάκαμψη των ηττημένων του Εμφυλίου, μόλις εννέα χρόνια μετά τη λήξη του, προκάλεσε πανικό στις τάξεις του καθεστώτος. Οι μετεμφυλιακές διώξεις και η τρομοκρατία, που μέχρι τότε έβαιναν αργά αλλά σταθερά προς αποκλιμάκωση, αναζωπυρώθηκαν. Τα Στρατοδικεία ξαναπήραν μπροστά, αδρανοποιημένοι αντισυνταγματικοί νόμοι βγήκαν από τα συρτάρια, η Ασφάλεια, η Χωροφυλακή και τα ΤΕΑ εξαπολύθηκαν στο κυνήγι προοδευτικών πολιτών.
Απέναντι σε αυτόν τον νέο γύρο τρομοκρατίας, που είχε τη σφραγίδα της κυβέρνησης Καραμανλή, η Αριστερά έδωσε έναν πεισματικό αγώνα σε πολλά μέτωπα: στη Βουλή, στους δρόμους, στα δικαστήρια, στις φυλακές και την εξορία· και ακόμα, στο επίπεδο της καθημερινότητας, όπου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στάθηκαν αντιμέτωποι με τις διώξεις, τη βία, τον εκφοβισμό, τον κοινωνικό αποκλεισμό. Για αυτόν τον αγώνα μιλάει το βιβλίο αυτό, εξιστορώντας σκηνές και επεισόδια μιας ασυμβίβαστης πολιτικής μάχης για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.