Ο Λεωνίδας Λουλούδης σπούδασε στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ (Αγγλία). Είναι Καθηγητής της Πολιτικής Προστασίας Περιβάλλοντος του Αγροτικού Χώρου στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διετέλεσε Αντιπρύτανης Οικονομικών (2003-2010), ενώ έχει συμμετάσχει στη συντακτική επιτροπή των περιοδικών "Ο Πολίτης" και "Νέα Οικολογία". Συνέβαλε στην ελληνική βιβλιογραφία με την "Πολιτοικολογία" (1986) και, σε συνεργασία, με τα: "Φύση, κοινωνία, επιστήμη στην εποχή των τρελών αγελάδων. Διακινδύνευση και αβεβαιότητα" (1999), "Η ελληνική αγροτική κοινωνία στο τέλος του 20ού αιώνα" (2006), "Αγροτικότητα, κοινωνία και χώρος" (2008), "Γεωργία και Αγροτική Πολιτική" (2009).

H Βασιλική Γεωργιάδου σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στην Αθήνα και στο Munster (Γερμανία). Είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Βεστφαλικού Βιλχελμίου Πανεπιστημίου του Munster. Μελετά τα προβλήματα της ύστερης νεωτερικότητας και από το 1999 διδάσκει Πολιτική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Από τον εκδοτικό οίκο Peter Lang κυκλοφορεί το βιβλίο της "Griechenlands Nicht-kapitalistische Entwicklungsaspekte im 19. Jahrhundert" (1991). Σε συνεργασία με τους Λεωνίδα Λουλούδη και Γιάννη Σταυρακάκη δημοσίευσε το βιβλίο "Φύση, κοινωνία, επιστήμη στην εποχή των "τρελών αγελάδων" - Διακινδύνευση και αβεβαιότητα" (1998). Έχει επιμεληθεί την ελληνική έκδοση του συλλογικού τόμου "Η Ακροδεξιά - Ιδεολογία, πολιτική, κόμματα" (2004). Με τους Θάνο Λίποβατς και Νίκο Δεμερτζή εξέδωσε το συλλογικό έργο "Θρησκείες και πολιτική στη νεωτερικότητα" (2002). Σε μετάφραση και σχολιασμό της κυκλοφορεί το βιβλίο του Γερμανού καθηγητή Rudolf Wildenmann, "Η εκλογική έρευνα - Συμπεριφορά του εκλογικού σώματος και ανάλυση εκλογών" (1998). Άρθρα και μελέτες της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής της επιθεώρησης "Επιστήμη και Κοινωνία".

Ο Γιάννης Σταυρακάκης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σπούδασε πολιτική επιστήμη στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές (MA) στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Essex, από όπου έλαβε και το διδακτορικό του δίπλωμα στο πλαίσιο του προγράμματος για την "Ιδεολογία και την Ανάλυση Λόγου" (Ideology and Discourse Analysis Program). Ο τίτλος της διδακτορικής του διατριβής ήταν "New Directions in the Theory of Ideology and the Case of Green Ideology". Στη συνέχεια εργάστηκε στα Πανεπιστήμια του Essex και του Nottingham και στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ άρχισε να διδάσκει στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2006, με γνωστικό αντικείμενο "Ανάλυση του πολιτικού λόγου". Σήμερα κατέχει τη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή στο ίδιο Τμήμα. Ασχολείται ερευνητικά με τη σύγχρονη πολιτική θεωρία (με έμφαση στις ψυχαναλυτικές και μετα-στρουκτουραλιστικές προσεγγίσεις) και με την ανάλυση της ιδεολογίας και του πολιτικού λόγου στις κοινωνίες της ύστερης νεωτερικότητας (με έμφαση στη μελέτη της πολιτικής οικολογίας, του λαϊκισμού, της μετα-δημοκρατίας, αλλά και των σύγχρονων καλλιτεχνικών πρακτικών). Συμμετέχει στις συντακτικές επιτροπές των περιοδικών "Σύγχρονα Θέματα", "Journal for Lacanian Studies", "Subjectivity", "Psychoanalysis, Culture and Society", "Synthesis". Στις κυριότερες δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται οι μονογραφίες "Lacan and the Political" (Routledge, 1999· ελλ. μτφρ. Ψυχογιός, 2008) και "The Lacanian Left" (Edinburgh University Press/State University of New York Press, 2007), ενώ έχει (συν)επιμεληθεί τους συλλογικούς τόμους "Φύση, κοινωνία και πολιτική" (Νήσος, 1997), "Discourse Theory and Political Analysis" (Manchester University Press, 2000), "Lacan & Science" (Karnac, 2002), "Όψεις λογοκρισίας στην Ελλάδα" (Νεφέλη, 2008) και "Το πολιτικό στη σύγχρονη τέχνη" (Εκκρεμές, 2008). Είναι επίσης εκ των συγγραφέων των μελετών "Φύση, κοινωνία, επιστήμη στην εποχή των "τρελών αγελάδων": διακινδύνευση και αβεβαιότητα" (Νεφέλη, 1999) και "Νεολαία: ο αστάθμητος παράγοντας;" (Πολύτροπον, 2008).