Ο Νικόλας Σεβαστάκης γεννήθηκε στο Καρλόβασι της Σάμου το 1964. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Πάντειο και πολιτική θεωρία στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Lyon II της Γαλλίας. Η διδακτορική του διατριβή αναφέρεται στη χαϊντεγγεριανή κριτική της τεχνικής και της νεωτερικότητας. Ασχολήθηκε με την ποίηση, το δοκίμιο, την κριτική και περιστασιακά με τη μετάφραση. Από το 1999 διδάσκει πολιτική και κοινωνική φιλοσοφία, αρχικά στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Αιγαίου, και από το 2006 ως αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ. Μέσα από μια σειρά βιβλίων και άρθρων του, έχει ασχοληθεί με ζητήματα κριτικής της ιδεολογίας και της νεωτερικότητας. Ζει στη Θεσσαλονίκη.

O Σταύρος Ζουμπουλάκης γεννήθηκε το 1953 στη Συκιά Λακωνίας. Σπούδασε νομική και φιλολογία στην Αθήνα και φιλοσοφία στο Παρίσι. Δίδαξε πολλά χρόνια στη μέση εκπαίδευση. Από το 1998 ως το 2012 διετέλεσε διευθυντής του περιοδικού "Νέα Εστία". Είναι πρόεδρος, από το 2008, του Δ.Σ. του βιβλικού ιδρύματος "Άρτος Ζωής". Το 2013 ανέλαβε τη θέση του προέδρου του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

Η Ελισάβετ Κοτζιά γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα. Εργάζεται ως κριτικός βιβλίου στην εφημερίδα Η Καθημερινή.

Ο Παναγής Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στο Παρίσι το 1971. Αποφοίτησε από το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1993. Το 1994 απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα (DEA) κοινωνιολογίας από την Ecole et Sciences Sociates (Παρίσι), όπου υπό την επίβλεψη του καθ. Μ. Wieviorka μελέτησε τη σχέση Εγκλεισμού και ιδεολογίας με παράδειγμα την εμπειρία των Ελλήνων κομμουνιστών. Η διδακτορική του διατριβή (2000) στη φιλοσοφία, που εκπόνησε υπό τη διεύθυνση του καθ. E. Balibar στο πανεπιστήμιο Paris X-Nanterre, έχει θέμα την κομμουνιστική ηθική στα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης. Έχει διατελέσει λέκτορας σύγχρονης πολιτικής θεωρίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Σχολής Ν.Ο.Π.Ε. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου δίδασκε από το 2000. Είναι λέκτορας Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και σε συλλογικά έργα.

Η Λίλιαν Μήτρου γεννήθηκε το 1964 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1982-1987) και συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Φραγκφούρτης, όπου αναγορεύτηκε διδάκτωρ Νομικής (1993). Από το 1999 είναι αναπληρωματικό μέλος της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.

Ο Γρηγόρης Πασχαλίδης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει, από το 1996, μαθήματα όπως Σύγχρονος Ελληνικός Πολιτισμός, ΜΜΕ και Πολιτισμός, Οπτική Επικοινωνία και Η Γλώσσα του Ντοκιμαντέρ. Σπούδασε κοινωνιολογία (Β.Α., Μanchester), κοινωνιολογία της λογοτεχνίας (Μ.Α., Εssex) και συγκριτική φιλολογία (Ρh.D., Ιωάννινα).

Ο Βασίλης Βαμβακάς γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Το 1993 αποφοίτησε από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1996 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Goldsmith College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του Πανεπιστημίου Αθηνών το 2000. Από το 2002 μέχρι το 2007 δίδαξε στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 2007 διδάσκει στο τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 2006 κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Εκλογές και επικοινωνία στη Μεταπολίτευση. Πολιτικότητα και θέαμα", από τις εκδόσεις "Σαββάλα". Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και οι δημοσιεύσεις του αφορούν θέματα της κοινωνιολογίας της επικοινωνίας και του μαζικού πολιτισμού καθώς και της πολιτικής επικοινωνίας.

Ο Χαράλαμπος Βέντης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Εκπόνησε διδακτορικές διατριβές στα πανεπιστήμια Βοστώνης και Λουβαίν, με αντικείμενο τη Φιλοσοφία της Θρησκείας και την Πολιτική Φιλοσοφία, αντίστοιχα. Τα θεωρητικά του ενδιαφέροντα αφορούν κυρίως στον κριτικό φιλοσοφικό και θεολογικό στοχασμό, πάντα με άξονα το ανθρώπινο πρόσωπο και την αυταξία του. Οι δημοσιεύσεις του περιλαμβάνουν τη μελέτη "The Reductive Veil: Post-Kantian Non Representatinalism versus Apophatic Realism" από τις εκδόσεις Επέκταση, Κατερίνη, 2005 και την αγγλική μετάφραση του βιβλίου του Χρήστου Γιανναρά "Χάιντεγγερ και Αρεοπαγίτης: Περί απουσίας και αγνωσίας του Θεού" (Edinburgh: Continuum, 2004).

Ο Κώστας Τσιαμπάος είναι αρχιτέκτονας μηχανικός ΕΜΠ (2001) με Μaster of Science in Advanced Architectural Design στο Columbia University (2002). Το 2008 ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή του στο ΕΜΠ (υπότροφος ΕΜΠ, ΙΚΥ), όπου μελέτησε τις αισθητικές θεωρίες της αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου σε σχέση με τις πολιτισμικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις τους. Παράλληλα εργάστηκε ως επιστημονικός σύμβουλος στο Αρχείο Κωνσταντίνου Α. Δοξιάδη (2003-2004).

Η Ορσαλία-Ελένη Κασσαβέτη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στις Πολιτισμικές Σπουδές στο τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στο ίδιο τμήμα εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή "Η ελληνική βιντεοταινία (1985-1990): κοινωνικές και πολιτισμικές διαστάσεις" στα γνωστικά πεδία της κινηματογραφικής θεωρίας, της κοινωνιολογίας και των πολιτισμικών σπουδών. Τα ερευνητικά της αντικείμενα περιστρέφονται γύρω από τα δημοφιλή κινηματογραφικά είδη του ελληνικού κινηματογράφου, την Αφηγηματολογία και τη Διακειμενικότητα ως πολιτισμική πρακτική. Έχει πραγματοποιήσει εισηγήσεις για τον ελληνικό κινηματογράφο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι μέλος του European Narratology Network, εξωτερικός συνεργάτης της Ταινιοθήκης της Ελλάδος και του Ευρωπαϊκού Κέντρου Κινουμένων Σχεδίων.