Το έργο περιγράφει σκηνές από τη ζωή στη φυλακή την δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα. Ο πρωταγωνιστής ένας φημισμένος ζωγράφος, συμμετέχει με τον τρόπο του σε μια σειρά συνεντεύξεων που αναδεικνύουν την καταπίεση και την αθλιότητα της ζοφερής πραγματικότητας στο σωφρονιστικό ίδρυμα. Αρχικά αθέατος θεατής, σκιτσάρει σε μια λευκή κόλλα χαρτί εικόνες από τις ιστορίες που ακούει. Βουτάει σε άγνωστα νερά και παράξενους κόσμους όπου το έγκλημα, η παραβατικότητα και η αμαρτία όπως ο κοινός νους τα αντιλαμβάνεται, συμπλέκονται με παθιασμένα όνειρα, βελούδινες φαντασιώσεις και ιδεατές ψευδαισθήσεις. Κλέφτες, φονιάδες, φουκαράδες, καταχραστές, έμποροι ναρκωτικών και πρεζόνια, ανοίγουν την καρδιά τους ο καθένας με τον προσωπικό του τρόπο. Άλλοι δηλώνουν αθώοι, άλλοι ένοχοι και καταλήγουν να λένε φωναχτά ό,τι τους συντροφεύει και τους βασανίζει κάθε βράδυ στο κελί, την ώρα της αφόρητης μοναξιάς. Θέλουν να μιλήσουν, να κλάψουν, ίσως να λυτρωθούν, μα στο τέλος να αποζημιωθούν με μια εικόνα, με μια ιστορία ζωγραφισμένη στο χαρτί. Μια εικόνα που θα είναι μόνο δικιά τους. Κι όλα αυτά εξελίσσονται παράλληλα, με τις τελευταίες μέρες στη φυλακή ενός παράξενου «σοφού» βαρυποινίτη, που αφού με την άθλια ζωή του βρέθηκε στον πάτο της κόλασης, βρήκε το κουράγιο να ανοίξει μια πόρτα για τον παράδεισο.