Στο βιβλίο αυτό προσεγγίζονται ζητήματα της αισθητικής της ρωσσικής φιλοσοφικής σκέψεως του 19ου αϊ. Θα πρέπει να υπογραμμισθεί ότι η αισθητική, όπως εν γένει η φιλοσοφική σκέψη, στην Ρωσσία του 19ου αι., αναδεικνύεται και εδραιώνεται παράλληλα μέσα από την κριτικογραφία, την ακαδημαϊκή διδασκαλία και την εφαρμογή των αισθητικών κατηγοριών στα έργα τέχνης.
Στο Α' κεφάλαιο προσδιορίζεται η σημασία της τέχνης και της λογοτεχνίας επί τη βάσει της κριτικογραφίας του γνωστού Ρώσσου κριτικού της λογοτεχνίας Βησσαρίωνα Μπελίνσκι (1811-1848). Εδώ ανήκει και το κριτικό έργο του Ν. Ντομπρολιούμπωφ (1836-1861).
Ακολουθεί το δεύτερο κεφάλαιο, στο οποίο παρουσιάζεται η κριτική εκ μέρους των Ρώσσων διανοητών του 19ου αι. της αισθητικής της φιλοσοφίας του γερμανικού ιδεαλισμού, Ιδιαιτέρως δε των απόψεων του Ι. Καντ (1724-1804), του Φρ. Σέλλινγκ (1775-1854) και του Γ. Χέγκελ (1770-1831).
Στο τρίτο κεφάλαιο εξετάζονται οι αισθητικές αντιλήψεις των δύο κορυφαίων Ρώσσων μυθιστοριογράφων του 19ου αι., του Φ. Ντοστογιέφσκι (1821-1881) και του Λ. Τολστόι (1828-1910).
Τέλος, έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τις προσεγγίσεις (Κεφ. Δ') του αποκαλουμένου "πατέρα του ρωσσικού μαρξισμού" Γ. Πλεχάνωφ (1856-1918). Ο Πλεχάνωφ αφιέρωσε μία σειρά άρθρων πάνω στην σχέση τέχνης και κοινωνικής πραγματικότητας.
Η παρούσα μελέτη έρχεται να συμπληρώσει το υπάρχον βιβλιογραφικό κενό στην ελληνική βιβλιογραφία περί της αισθητικής και της φιλοσοφίας της τέχνης.