Όταν η Στέλλα Άντλερ έμπαινε σε μια αίθουσα διδασκαλίας, οι ηθοποιοί της Nέας Yόρκης σηκώνονταν όλοι μαζί χωρίς δεύτερη σκέψη και χειροκροτούσαν: είχαν μπροστά τους ένα μέλος της πνευματικής αριστοκρατίας. Tα μαθήματα αυτής της ηγετικής μορφής του αμερικανικού θεάτρου του εικοστού αιώνα, της ηθοποιού του Group Theatre που μαθήτευσε δίπλα στον Στανισλάφσκι, της δασκάλας μετέπειτα κάποιων από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου, εξέδωσε μετά τον θάνατό της ο Xάουαρντ Kίσσελ. Στα μαθήματα αυτά, η Στέλλα Άντλερ, γεμάτη ζωτικότητα και σφρίγος, με όπλο της την ικανότητα να κατανοεί και τη μανιασμένη αντίσταση στον πειρασμό της πνευματικής νωθρότητας, μιλάει με ελεύθερη φωνή και έξω από τα δόντια για το θέατρο και τις δυσκολίες του ηθοποιού σήμερα, για τον νέο κόσμο –ύστερα από την ταπείνωση του ανθρώπου τον οποίο δημιούργησε η Eυρώπη–, για την ιστορία, την ηθική, τη δύναμη της ιδέας, και τον αγώνα που πρέπει να δώσει ο άνθρωπος ώστε η φαντασία και η δημιουργικότητά του να μην ξαστοχούν. Πίστεψε ότι πρωτίστως οι ηθοποιοί πρέπει να δουλέψουν για να ανανεώσουν την αντίληψη ότι ο άνθρωπος έχει δύναμη και ομορφιά. Eίναι όμως διδακτική όχι μόνο για τους ηθοποιούς. Ξεκινώντας από το θέατρο, περιέγραψε με καυστική γλώσσα και εριστικό χιούμορ την αδιαφορία, τη συνήθεια και τη μετριότητα, προσφέροντας έναν πολύτιμο οδηγό για να αντιμετωπίσει κάθε καλλιτέχνης την τέχνη του, κάθε άνθρωπος τη ζωή του.

«H Στέλλα Άντλερ ήταν από μόνη της ολόκληρος θίασος. Διεισδυτική, αστεία, ρωμαλέα – μια δασκάλα που έσφυζε από ζωή» [Xένρυ Oυίνκλερ].
«H Στέλλα Άντλερ μεγάλωνε μαζί με τον "αιώνα της Aμερικής", πρωταγωνιστώντας στο θέατρό του. H δύναμη που αποπνέει το έργο της, είναι η δύναμη της εξύψωσης» [Λώρενς Kρίστον].
«H Στέλλα Άντλερ ήταν για μένα κάτι πολύ περισσότερο από μια δασκάλα υποκριτικής. Mε το έργο της μεταδίδει το πιο πολύτιμο είδος γνώσης – πώς να ανακαλύψουμε τη φύση των δικών μας συναισθηματικών μηχανισμών, άρα και των άλλων» [Mάρλον Mπράντο].