Αυτό το βιβλίο μου, με τίτλο «Επτά», δεν είναι σύμπτωση ότι είναι και το έβδομο απ’ όσα έχουν εκδοθεί μέχρι τώρα.
Επτά ιστορίες που καθρεφτίζουν έναν σύγχρονό μας «Πύργο της Βαβέλ» τοποθετημένο κατ’ αντιστοιχία σε επτά ορόφους μιας πολυκατοικίας, σε μια παράλληλη αλληγορία σύνδεσης με τη Δημιουργία του κόσμου.
Οι ανθρώπινες σχέσεις, ο Θεός και η πίστη, η άρνηση και η αμφιβολία, ο κόσμος που ζούμε, αλλά κι αυτός που έρχεται, ο φόβος αλλά και η αγωνία για το μέλλον, η ίδια η Ζωή αλλά κι ο Θάνατος μπερδεύονται μ’ αυτό τον ιδανικό τρόπο, που μόνο οι εξομολογήσεις μπορούν να πετύχουν.
Ένα ζευγάρι που χωρίζει, αλλά πρώτα το συζητά.
Ένας ιερωμένος εξομολογεί έναν πιτσιρίκο που έχει πολλά να του πει αλλά και να του μάθει.
Ένας μοναχικός τύπος κάνει ένα απρόβλεπτο τηλεφώνημα σε έναν ραδιοφωνικό παραγωγό.
Στο ντιβάνι, με μια ψυχολόγο, η σελήνη και τα αστέρια βρίσκονται σε ιδανική συνεδρία.
Ένας συγγραφέας έχει πρόβλημα έμπνευσης.
Δυο άντρες συζητούν για γυναίκες.
Στο μπαλκόνι του ρετιρέ, ο διάλογος είναι αποκαλυπτικός...
Επτά εξομολογήσεις για τον Άνθρωπο των ημερών μας και τις αγωνίες του, για τις ελπίδες και τις διεκδικήσεις του, για τις ήττες και τις νίκες του.
Επτά εξομολογήσεις για τη Ζωή. Για την Ζωή που τρέχει, για την Ζωή που φεύγει κι είναι μόνο δική μας επιλογή, αν τελικά θα τη ζήσουμε ή θα παραιτηθούμε.

Π.Χ.