Ο Πέτρος Κακολύρης γεννήθηκε το Μάρτιο του 1957 στα Κάτω Πετράλωνα και μεγάλωσε στον Ταύρο. Σπούδασε Κοινωνιολογία στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Μπολόνιας (Ιταλία) και έκανε μεταπτυχιακό σεμινάριο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με θέμα "Κοινωνία και Πολιτισμός". Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες "Ελευθεροτυπία", "Αυγή" και "Εποχή" και το περιοδικό "Ταχυδρόμος". Επί σειρά ετών ήταν υπεύθυνος Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων της "Μονρόε αμορτισέρ". Το 1995 ίδρυσε την εφημερίδα "Εν Ταύροις". Αργότερα ασχολήθηκε με τις εκδόσεις, ιδρύοντας τις εκδόσεις "Αντίκτυπος" (1999). Ιδρυτικό μέλος τη Λέσχης των Ελλήνων που έζησαν και σπούδασαν στην Ιταλία και υπεύθυνος του περιοδικού "Λιμπρέτο". Συμμετείχε στη ραδιοφωνική ομάδα της Λέσχης αυτής, με εκπομπές στους ραδιοφωνικούς σταθμούς "Δίαυλος 10" και "Τικ-Τακ" 99,3 στα Fm. Από το Μάιο του 2010 είναι πρόεδρος του ομίλου πολιτισμού Εύμαρος και υπεύθυνος των εκδόσεων Εύμαρος. Έχει δημοσιεύσει ποιήματα και διηγήματα σε διάφορα περιοδικά ενώ συμμετείχε και στο συλλογικό έργο "Vivere pericolosamente: 26 ιστορίες από την Ιταλία με το διήγημα Una storia obscura. Από το Φεβρουάριο του 2011 είναι αντιπρόεδρος του συλλόγου μεταμοσχευμένων καρδιάς "Συνεχίζω".

Η Αφροδίτη Κουκουτσάκη γεννήθηκε στα Χανιά το 1950. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και εγκληματολογία στη Ρώμη. Είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει εκδώσει τα βιβλία: "Εικόνες εγκλήματος" (εισαγωγή, επιμέλεια), (1999), Αθήνα: Πλέθρον, H.-J. Albrecht, A. Koukoutsaki, T. Serassis (επιμ.) (2001) "Images of Crime", Φράιμπουργκ: Max-Planck-Institut, "Χρήση ναρκωτικών, ομοφυλοφιλία. Συμπεριφορές μη συμμύρφωσης μεταξύ ποινικού και ιατρικού ελέγχου", Αθήνα: Κριτική, "Εικόνες Φυλακές" (εισαγωγή, επιμέλεια), 2006, Αθήνα: Πατάκης. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους.

Ο Παύλος Κρέμος γεννήθηκε και ζει στην Αθήvα. Σπούδασε ως το 1979 Αρχιτεκτονική και Ιστoρία στo Παvεπιστήμιο της Φλωρεvτίας. Κατά την δικτατoρία συμμετείχε στην αντίσταση. Τo 1983, παράλληλα με την εργασία του ως αρχιτέκτων, ιδρύει τo Χώρo Τέχvης "Εύμαρoς" ο οποίος λειτούργησε για δεκατρία χρόνια. Από τον Μάιο του 2010 συμμετέχει μαζί με άλλους καλλιτέχνες και διανοούμενους στο εγχείρημα της δημιουργίας ενός νέου "Εύμαρου", ομίλου πολιτισμού μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Δημοσίευσε κείμενα σε περιοδικά κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, στo Δελτίo Συλλόγoυ Αρχιτεκτόvωv (μέλος της σύvταξης ως το 1984), στα Αρχιτεκτονικά θέματα, στις εφημερίδες Αυγή και Εποχή και τέλος στο περιoδικό Ο Πoλίτης με το οποίο συvεργάστηκε από το πρώτο τεύχος έως το 2008, με τον θάνατο του Άγγελου Ελεφάντη. Επίσης επιμελήθηκε εκδόσεις βιβλίων και καλλιτεχνικών καταλόγων του "Πολίτη" και του "Εύμαρου". Το βιβλίο "Fin de siecle" αποτελεί την πρώτη συλλογή διηγημάτων του.

Ο Φώντας Λάδης γεννήθηκε το 1943 στη Σπάρτη. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε ελληνικές καθημερινές εφημερίδες και περιοδικά. Στην περίοδο 1967-1973 έζησε στη Ρώμη. Συνεκδότης με το Δημήτρη Γκιώνη του περιοδικού "Τετράδιο" από το 1974 ως το 1976. Έχει γράψει ποίηση, πεζογραφία, ταξιδιωτικό, πολιτικό και ιστορικό δοκίμιο, καθώς και βιβλία για παιδιά. Ποιήματά του μελοποιήθηκαν από το Μίκη Θεοδωράκη, το Μάνο Λοΐζο, το Χρήστο Νικολόπουλο, το Θάνο Μικρούτσικο, το Μάριο Τόκα, το Λίνο Κόκοτο, το Δημήτρη Λάγιο και άλλους Έλληνες συνθέτες. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, της ΕΜΣΕ και ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Εταιρείας Αρχείου και Μελετών "Μνήμες".

Ο Μανόλης Μαυρολέων, γεννήθηκε στη Ρόδο το 1958 και έμαθε τα πρώτα γράμματα στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κάσο. Σπούδασε φαρμακευτική στη Γένοβα και την Αθήνα. Παρακολούθησε σεμιναριακούς κύκλους σπουδών πάνω στη μελέτη της προσέγγισης ιστορικών πηγών με τον καθηγητή Βασίλη Κρεμμυδά στο Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού, και τις σχέαεις του γραπτού με τον προφορικό λόγο μέαα από τη λαϊκή αφήγηαη και το παραμύθι, με δάσκαλο τον πρώτο σύγχρονο "επαγγελματία παραμυθά" Στέλιο Πελασγό στο 'Ιδρυμα Γουλανδρή - Χορν. Γράφει από την πρώιμη παιδική ηλικία. Διατηρεί φαρμακείο, ενώ εργάζεται συστηματικά πάνω σε θέματα πολιτισμού. Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Κασιακών Μελετών και εισηγητής των Διεθνών Συναντήσεων Λύρας και Οργάνων με Δοξάρι στην Κάσο, καθώς και των Διεθνών Συναντήσεων Άσκαυλου και Ποιμενικών Πνευστών στην Κάρπαθο. Είναι μέλος της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου και μόνιμος εισηγητής στα Πολιτιστικά της Συμπόσια. Έργα του: Η συλλογή στιχουργημάτων "Χωματένιοι δρόμοι", 1978, ανεξάρτητη έκδοση, η τριλογία αντιποιημάτων "Πρόλογος". 1990, εκδόσεις "Πενταδάκτυλος", το μυθιστόρημα "Να σου κάμω την ιστορία μου". 1997, εκδόσεις "Κέδρος" και τα παραμύθια "Το αφηρημένο αστέρι", 2002. εκδόσεις "Κέδρος". "Ο Χρονομάστορας", 2005, εκδόσεις "Άγκυρα", "Κίκο. η κότα που έμαθε να πετάει", 2006, εκδόσεις "Πατάκη" και "Η Κίκο ταξιδεύει και γνωρίζει τον κόσμο", 2000, εκδόσεις "Πατάκη". Έχει εργασθεί στη συγγραφή κειμένων για θεατρικές παραστάσεις και μουσικοθεατρικά δρώμενα ("1779", Γαλλικό Ινστιτούτο Αθήνας, 1998. "Θολά Νερά - Νίκος Καββαδίας", 2001, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και "Προσοχή! Το φαρμακείο διανυκτερεύει!" θέατρο "Τόπος Αλλού", 2010). Επιμελήθηκε τις ανθολογίες του ποιητή Α. Ι. Αντωνίου. 1998, εκδόσεις Ερμής, και των Δωδεκανησίων Πεζογράφων με τίτλο "Εν Δωδεκανήσω", 2002, εκδόσεις "Κέδρος". Το 1977 τιμήθηκε με το Πανελλήνιο Βραβείο Μαθητικού Διηγήματος (με κριτική επιτροπή τους Ν. Βρεττάκο, Α. Δημαρά. Ε. Κομνηνού. Κ. Μητροπούλου. Α. Πανσέληνο. Κ. Μουρσελά, Μ. Κουμανταρέα. κ.ά.

Ο Γιώργος Μπράμος γεννήθηκε το 1952 στην Τρίπολη. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει συνεργαστεί στα σενάρια των ταινιών "Ήταν ένας ήσυχος θάνατος" της Φρίντας Λιάππα, "Καλή πατρίδα, σύντροφε" του Λευτέρη Ξανθόπουλου, "Κλοιός" του Κώστα Κουτσομύτη, "Ξένια" του Πατρίς Βιβανκός, "Terra incognita" του Γιάννη Τυπάλδου, κ.ά. Έχει γράψει δοκίμια για τον κινηματογράφο και έχει εκδώσει τις συλλογές διηγημάτων "Βρεγμένο ρούχο" (1993) και "Άσπρα γένια" (2006) και το μυθιστόρημα "Ότσι τσιόρνιγια (Μαύρα μάτια)", 1999.

Ο Βασίλης Ρούβαλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε βυζαντινή φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Εργάζεται ως δημοσιογράφος. Είναι εκδότης του τετραμηνιαίου ηλεκτρονικού περιοδικού για την ποίηση, "e-poema.eu", και διευθύνει τον ομότιτλο εκδοτικό οίκο. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Νηκτικός νους" (Γαβριηλίδης, 2001), "Νότος" (Κέδρος, 2004), "Σύντομο ημερολόγιο Αυγούστου" (poema, 2009) και "Φωνές" (Γαβριηλίδης, 2011). Συνεργάζεται τακτικά με την εφημερίδα "Η Αυγή", διατηρώντας τη στήλη κριτικής βιβλίου "Ποίηση και ποίηση". Είναι τακτικό μέλος της ΕΣΗΕΑ και μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Η Νατάσα Ρουχωτά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957 και ζει στο Μιλάνο. Σπούδασε ζωγραφική στο Κρατικό Ινστιτούτο Τέχνης της Φλωρεντίας. Δημοσιεύει κείμενα σχετικά με την τέχνη και την πολιτιστική ζωή στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία και έχει εκδώσει το βιβλίο Πού οι Έλληνες; Η επιστροφή στην Αθήνα είναι η πρώτη της νουβέλα.

O Γιώργος Σημαιοφορίδης (1955-2002), γεννήθηκε στον Πειραιά, σπούδασε Αρχιτεκτονική στα Πανεπιστήμια της Ρώμης και της Φλωρεντίας, δίδαξε Θεωρία και Ιστορία Αρχιτεκτονικής στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα της Architectural Association του Λονδίνου, ήταν συνιδρυτής των περιοδικών "Τεύχος" και "Μετάπολις", μέλος της Ειδικής Επιστημονικής Επιτροπής Νεότερου Αρχιτεκτονικού Έργου του ΤΕΕ, του Κέντρου Αρχιτεκτονικών Ερευνών Αθήνας, του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Oργανισμού Europan και καθηγητής (με σύμβαση) στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου του Μιλάνου, Bovisa.

Ο Χρήστος Σιάφκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953 και σπούδασε δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο στη Σικελία της Ιταλίας. Έχει εργαστεί αρχικά ως ρεπόρτερ και στη συνέχεια ως υπεύθυνος τμημάτων και αρχισυντάκτης σε εφημερίδες και περιοδικά, σχεδόν πάντα στο χώρο του πολιτιστικού ρεπορτάζ. Συνεργάζεται πλέον με το "Επτά" της "Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας". Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1999 με το μυθιστόρημα "Ένας χωρισμός" (Αστάρτη). Έχει μεταφράσει μυθιστορήματα, δοκίμια και ποίηση από τα ιταλικά. (φωτογραφία: Βαγγέλης Ρασσιάς)