…Τό θαῦμα τῆς Ἑλληνικῆς Φιλοσοφίας ἔχει ἀφήσει τά ἀποτυπώματά του ἤ καλύτερα τά ἴχνη του στήν συνεχῆ παρουσία τοῦἡνιόχου, τόσο στήν Θεολογία, ὅσο καί Μυθολογία καί στήν Φιλοσοφία καί στήν Τέχνη. Ὁ ἡνίοχος διασχίζει ὅλες τίς ἐκτάσειςτῆς γῆς καί τοῦ οὐρανοῦ, ἐπικοινωνῶν μέ ὅλα τά ὄντα τῆς δημιουργίας στήν θεία Ἑλληνική Γλῶσσα. Τώρα νομίζω φθάσαμε στό ἐπίμαχο σημεῖο νά συναντήσουμε τόν ἡνίοχο τῆς ψυχῆς μας. Ὑπάρχει κάποιος φιλόσοφος πού νά ἔχει δώσει πρωταρχική σημασία στήν κίνησι τοῦ ἡνιόχου, ὥστε νά φανῆ ἡ ἀνελικτική πορεία τῆς ψυχῆς;Ἄς ἐρευνήσουμε τά ἴχνη τοῦ περάσματός του, προκειμένου νά ἀνεύρουμε αὐτά τά ἴχνη πού θά μᾶς ὁδηγήσουν στήν συνάντησί μας μαζί του. Ὁ ἡνίοχος ἔχει πολλές καί ποικίλες ἐμφανίσεις στήν Ἀρχαία μας Γραμματεία, ὥστε νά μᾶς ἐπιτρέψει νά συλλάβουμε τήν ἀσύλληπτη, ἀόρατη οὐσία τῆς ψυχῆς του. Πρῶτοι διδάξαντες εἶναι οἱ Ὀρφικοί Ὕμνοι, ἡἸλιάς τοῦ Ὁμήρου, Τά Χρυσᾶ Ἔπη τῶν Πυθαγορείων, ὁ Παρμενίδης καί τέλος ὁ Πλάτων μέ ἑρμηνευτή του τούςΝεοπλατωνικούς….