Έτσι πέφτουν τα Βασίλεια, σκέφτηκε ο Καπετάνιος και χάιδεψε το κομμάτι ξύλου που του είχε αφήσει η μητέρα του και το είχε συνέχεια κρεμασμένο στον λαιμό του.

Έτσι μοιάζει η κόλαση από ψηλά, σκέφτηκε ο Ντορφ και λιποθύμησε πάνω στον σταυρό που τον είχαν καρφωμένο.

Ίσως αυτή τελικά να ήταν και η πραγματική τέχνη του πολέμου, έστω και με μια παραλλαγή: Να γνωρίζεις καλά τον εχθρό σου, αλλά ακόμη καλύτερα να μη γνωρίζεις ποτέ τον πραγματικό εχθρό σου.

Όλοι εναντίον όλων, αυτή ήταν η λύση;

Τα δώδεκα Βασίλεια δημιουργήθηκαν σε έναν τόπο αρκετά πλούσιο και απέραντο. Έπειτα από αμέτρητους πολέμους, οι άνθρωποι των Βασιλείων αυτών κατάφεραν να συνυπάρχουν ειρηνικά μεταξύ τους. Μοναδικός εχθρός τους πλέον ήταν οι βάρβαρες φυλές των Κάτω Χωρών και αυτό που τους χώριζε και τους προστάτευε από εκείνους ήταν η απέραντη θάλασσα που είχαν αναμεσά τους. Όσες φορές την είχαν διασχίσει οι βάρβαροι με σκοπό να τους κατακτήσουν, κατέληγαν να επιστρέφουν ηττημένοι, με βαριές απώλειες. Η τελευταία φορά όμως που το επιχειρούν διαφέρει από τις προηγούμενες. Ένας νέος αρχηγός τούς οδηγεί, και ίσως καταφέρει να αλλάξει την ιστορία των Βασιλείων μια για πάντα.