Μια τοιχογραφία της πολύμορφης γυναικείας κατάστασης στον Μεσαίωνα που μαρτυρεί την ικανότητα πολλών γυναικών να επανεφεύρουν το πεπρωμένο τους. Έξι υποδειγματικές ιστορίες γυναικών του Μεσαίωνα και η σχέση τους με τη μητρότητα. Η εμπειρία της Ντουόντα (που έζησε τον 9ο αιώνα), της οποίας ο γιος Γουλιέλμος παραδόθηκε ως όμηρος στον Κάρολο τον Φαλακρό. Δύο αιώνες αργότερα η ιστορία της Ματθίλδης της Κανόσα, μιας γυναίκας πολύ ισχυρής αλλά είδε την προσδοκία της να γίνει μητέρα να μην ευοδώνεται. Το παράδειγμα της Αικατερίνης της Σιένας, η οποία παρόλο που δεν έχει παιδιά συμπεριφέρεται και γράφει σαν Ιταλίδα «μεγάλη μητέρα». Η Κριστίν ντε Πιζάν, που στο λυκόφως του Μεσαίωνα προσπαθεί να συνδυάσει ταχυδακτυλουργικά τα παιδιά με την καριέρα. Η Μαργκερίτα Ντατίνι, που μεγαλώνει ένα κοριτσάκι το οποίο απέκτησε ο σύζυγός της από μια δούλα σαν να ήταν η ίδια της η κόρη. Τέλος, η Αλεσάντρα Ματσίνγκι Στρότσι, χήρα εξόριστου, η οποία λειτουργεί ως μητέρα και πατέρας για τα 5 παιδιά της. Σε κάθε σελίδα, ό,τι πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε για τις γυναίκες του παρελθόντος ανατρέπεται: ανακαλύπτουμε φιγούρες μητέρων πέρα από τη ρητορική που τις υποβιβάζει σε στενό ρόλο, συναντάμε αυθεντικές μητέρες ακόμη και πέρα από την πραγματική βιολογική εμπειρία, παρατηρούμε γυναίκες σε δράση πέρα από την οικιακή σφαίρα, πρωταγωνίστριες πέρα από τα όρια που επέβαλλε στο φύλο τους η εποχή στην οποία έζησαν. Σε κάθε περίπτωση, μητέρες και γυναίκες που υπερβαίνουν κατά πολύ τις (συχνά περιορισμένες και διαστρεβλωμένες) αντιλήψεις μας για τον Μεσαίωνα.