Ο Κώστας Γαγανάκης γεννήθηκε στη Γλασκώβη το 1961. Είναι διδάκτορας ιστορίας του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης (1988), και επίκουρος καθηγητής Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας & Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ειδικεύεται στην κοινωνική και πολιτισμική ιστορία της πρώιμης νεότερης Γαλλίας, με έμφαση στην περίοδο των θρησκευτικών πολέμων.

Η Νικολέττα Ι. Γιαντσή είναι επίκουρη καθηγήτρια της ευρωπαϊκής μεσαιωνικής ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και για πολλά χρόνια συνεργάτης στα σεμινάρια ιστορίας της Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα αφορούν κυρίως θέματα κοινωνικής και οικονομικής ιστορίας της Δυτικής Ευρώπης με ιδιαίτερη έμφαση στην εμπορική δραστηριότητα, την αστική ανάπτυξη, τις γυναίκες, τους φτωχούς, τα αιρετικά κινήματα. Διδακτορική διατριβή (1993): "Εμπορευματική δραστηριότητα της Δύσης στην Ανατολή κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα". Άλλες δημοσιεύσεις: "Γυναικεία περιθωριακά κινήματα στην Ευρώπη του Ύστερου Μεσαίωνα" ( 2001), "Το Σχίσμα του 1054 και η Μεταρρύθμιση του Cluny" (2003), "Η αστική πραγματικότητα στο θέατρο του Μεσαίωνα" (2009), "Η συνάντηση του Οδυσσέα και των Καθαρών στα νερά της Μεσογείου" (2009).

Αριστούχος απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1974 παρέχει τις υπηρεσίες της στον Τομέα Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών στο γνωστικό αντικείμενο της Ιστορίας Μέσων και Νεοτέρων Χρόνων. Οι μεταπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Freiburg Ελβετίας και η έρευνα της στο Κρατικό Αρχείο της Βενετίας διαμόρφωσαν τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα στο χώρο της μεσαιωνικής και νεότερης ευρωπαϊκής ιστορίας και ειδικότερα στο αντικείμενο της Λατινοκρατίας στην Ελλάδα. Η διδασκαλία της σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές του τμήματος επικεντρώνεται σε θέματα Μεσαιωνικής Ιστορίας της Δύσεως από τον 5ο ως το 15ο αιώνα και Φραγκοκρατίας στον ελληνικό χώρο μετά το 1204, κυρίως στην ανάλυση πολιτικών και κοινωνικοοικονομικών θεσμών. Έχει λάβει μέρος σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια με ανακοίνωση και είναι μέλος επιστημονικών εταιρειών. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στην παρουσία και τη δραστηριότητα των Λατίνων (Φράγκων, Βενετών, Γενουατών, Καταλανών, Φλωρεντινών) στον ελληνικό χώρο και έχει δημοσιεύσει σχετικές μελέτες.

Η Μαρία Παπαθανασίου είναι ιστορικός, απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Διεθνή Ιστορία από τη London School of Economics and Political Science (LSE) και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βιέννης (Ινστιτούτο Κοινωνικής και Οικονομικής Ιστορίας). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα και οι δημοσιεύσεις της (στην Ελλάδα και στο εξωτερικό) αφορούν τον ευρωπαϊκό -κατά κύριο λόγο τον κεντροευρωπαϊκό- χώρο κατά τον 19ο και τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα και εστιάζουν στην ιστορία της παιδικής ηλικίας, της οικογένειας, των αγροτικών κοινωνιών, των εργατικών στρωμάτων, των τεχνιτών και της εργασίας. Στο συγγραφικό έργο της περιλαμβάνονται τα ακόλουθα βιβλία: Ι. "Zwischen Arbeit, Spiel und Schule. Die okonomische Funktion der Kinder armerer Schichten in Osterreich 1880-1939" [Μεταξύ εργασίας, σχολείου και παιχνιδιού. Η οικονομική λειτουργία των παιδιών φτωχότερων στρωμάτων στην Αυστρία 1880-1939] (Sozial- und Wirtschafts - historiche Studien, 24), Verlag fur Geschichte und Politik Wien / R. Oldenbourg Verlag Munchen, Βιέννη/Μόναχο 1999. 2. "Αποικίες και ανταγωνισμοί: 15ος-20ός αιώνας" (Ειδικό θέματα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, Γ΄), Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Πάτρα 2001. 3. "Μεγαλώνοντας στον ορεινό χώρο: Παιδιά και παιδική ηλικία στο Κροκύλειο Δωρίδας τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα" (Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας, 38), Αθήνα 2003. Έχει διδάξει ευρωπαϊκή ιστορία στα Πανεπιστήμια Πατρών, Αιγαίου, Θράκης και Αθηνών και από το 2002 εργάζεται ως καθηγήτρια σύμβουλος στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (θεματική ενότητα "Κοινωνική και Οικονομική Ιστορία της Ευρώπης"). Τον Οκτώβριο του 2010 εξελέγη επίκουρη καθηγήτρια Νεότερης Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος γεννήθηκε στο Άργος το 1959. Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Ιστορίας- Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και Σχολικός Σύμβουλος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Στο επίπεδο των μεταπτυχιακών του σπουδών και της συγγραφικής του δραστηριότητας, τον απασχόλησε ιδιαίτερα η σχέση του ελληνικού με τον Δυτικό Μεσαίωνα. Ευρύτερο πεδίο του επιστημονικού του ενδιαφέροντος αποτελεί η σύνδεση της ελληνικής με την ευρωπαϊκή Ιστορία. Το 2006 εκδόθηκε η διδακτορική του διατριβή, με τον τίτλο "Δουκάτο των Αθηνών". Έχει πραγματοποιήσει εισηγήσεις και έχει δημοσιεύσει αρκετά επιστημονικά άρθρα, σχετικά με τη Λατινοκρατία στον ελλαδικό χώρο και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ του ελληνικού και του δυτικού Κόσμου. Είναι τακτικό μέλος της Εταιρείας Έρευνας των Σχέσεων του Μεσαιωνικού και του Νεώτερου Ελληνισμού με τη Δύση.