Το ΚΑΜΠ δεν είναι κατασκήνωση. Είναι ομοσπονδιακή φυλακή των ΗΠΑ. Αλλιώτικη φυλακή, χωρίς ανήλιαγα κελιά και οπλισμένους φύλακες, όπως θυμόμαστε από το περίφημο Αλκατράζ.
Το Eglin Prison Camp, εγκατεστημένο δίπλα στη αεροπορική βάση στο Έγκλιν της Φλώριδας, ιδρύθηκε το 1973 προκειμένου να στεγάσει τους καταδικασμένους συνεργάτες του Νίξον, για το περίφημο σκάνδαλο Watergate. Στη συνέχεια, στο ΚΑΜΠ πήγαιναν τα υψηλά ιστάμενα πρόσωπα και πολιτικοί ποινικοί κατάδικοι, αλλά στο πέρασμα του χρόνου το ΚΑΜΠ αποδείχτηκε συμφέρουσα, χαμηλού κόστους φυλακή, αλλά και από πλευράς «ανάνηψης» των κρατουμένων, λόγω των συνθηκών κράτησης και των μορφωτικών προγραμμάτων.
Εκεί, στο ΚΑΜΠ, έστειλε ο δικαστής τον Αλέξανδρο Αρτεμαντωνάκο, να εκτίσει ποινή τριάντα μηνών, για παρανομία που, όπως αποδείχτηκε αργότερα, δεν είχε διαπράξει και αθωώθηκε.
Ο απελπισμένος Αρτεμαντωνάκος, σωστό ψυχολογικό ράκος, πηγαίνοντας στη φυλακή πίστεψε ότι τέλειωσε η ζωή του. Γρήγορα όμως ανακάλυψε βρισκόταν σε έναν επίγειο παράδεισο, όπου είχε την ευκαιρία να συναντήσει ορισμένους ξεχωριστούς ανθρώπους, αλλά κυρίως να συνειδητοποιήσει το νόημα της ζωής. Της δικής του, σύντομης ζωής . Όπως όλοι οι υποταγμένοι στην πραγματοποίηση των φιλοδοξιών και στον αγώνα της επιβίωσης, ο Αρτεμαντωνάκος, επιτυχημένος τραπεζικός, δεν είχε «ελεύθερο» χρόνο να διαλογιστεί, να ταξινομήσει τις προτεραιότητες της ζωής.
Ωστόσο, η παραμονή του στο ΚΑΜΠ, δεν σήμανε μόνο μια νέα προοπτική. Ο Αρτεμαντωνάκος απόκτησε πλούτο που δεν ονειρεύτηκε, ούτε επεδίωξε με σκληρή, ολοκληρωτική εργασία δεκαετιών. Και, το πλέον σημαντικό για τον ίδιο, μπόρεσε να τιμωρήσει εκείνους που με ταπεινά κίνητρα τον έστειλαν φυλακή.