Ο Μιχάλης Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1936 στη Δράμα. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στη Θεσσαλονίκη, δούλεψε επί μία δεκαετία ως ελεύθερος επαγγελματίας στη Δυτική Μακεδονία και εκπόνησε στη συνέχεια το διδακτορικό του στο Άαχεν της Γερμανίας. Μετά τη μεταπολίτευση επέστρεψε στην Ελλάδα όπου εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Α.Π.Θ. Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής για δύο τριετίες από το 1988 ως το 1994 και Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου από το 1994 ως το 1997. Το 1997 εξελέγη Πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, αξίωμα στο οποίο επανεξελέγη το 2000 για μία ακόμη τριετία. Για το έργο του έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, από το Πανεπιστήμιο του Καρόλου της Πράγας "για την καλλιέργεια των γραμμάτων και του ανθρωπισμού σε παγκόσμια κλίμακα", από το Οικουμενικό Πατριαρχείο με το "οφίκιο του Άρχοντος-Αρχιτέκτονος", από την Ιερά Μονή Ξενοφώντος του Αγίου Όρους με τον "Χρυσόν Σταυρόν του Αγίου Γεωργίου", από το Ροταριανό Όμιλο Θεσσαλονίκης ως επίτιμο μέλος του. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας του έχει απονείμει τον "μέγα σταυρό αξίας" του Τάγματος Αξίας, σε αναγνώριση των διακεκριμένων υπηρεσιών που πρόσφερε στις ελληνογερμανικές σχέσεις. Το 2000 εκδόθηκε το βιβλίο του "Μετά το αμφιθέατρο" με απόψεις του για θέματα παιδείας και ζητήματα επικαιρότητας. Αρθρογραφεί στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο και σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Από το Μάρτιο του 2004 είναι Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Είναι παντρεμένος από το 1964 με τη Βιολέττα και έχουν δύο παιδιά.