Ο Βλάντιμιρ Μαγιακόφσκι γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1893, από Ρώσους γονείς, στο χωριό Μπαγκτατί της Γεωργίας, όπου ο πατέρας του υπηρετούσε ως φύλακας δασών και υδάτων. Εκεί ο Βλάντιμιρ έζησε τα παιδικά του χρόνια και φοίτησε στο δημοτικό σχολείο, ενώ τις πρώτες γυμνασιακές του σπουδές τις έκανε στη γειτονική πόλη, Κουταΐς. Από εκείνα τα χρόνια εκδηλώθηκε το ενδιαφέρον του για τη ζωγραφική και χρονολογούνται οι πρώτοι του ενθουσιασμοί με την επιστήμη και την τεχνολογία, που διαδραμάτισαν αργότερα σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της φουτουριστικής του ποιητικής, καθώς και το ενδιαφέρον του για τις ιδέες της επανάστασης. Το 1907, μετά το θάνατο του πατέρα του, μετακόμισε μαζί με τη μητέρα του και τις δυο αδελφές του στη Μόσχα. Εκεί συνέχισε τις γυμνασιακές του σπουδές και παρακαλουθήσε μαθήματα ζωγραφικής. Το 1908, μαθητής ακόμα έγινε μέλος του κόμματος των Μπολσεβίκων και συμμετείχε στην παράνομη δραστηριότητά του. Αυτό στοίχισε τα επόμενα δύο χρόνια δύο συλλήψεις. Μέσα στη φυλακή διαβάζει τη Βίβλο, διαβάζει ιστορία και λογοτεχνία και γράφει τα πρώτα του ποιήματα, τα οποία όμως δε διασώθηκαν. Μετά την αποφυλάκισή του το 1910, εγκαταλείπει το γυμνάσιο και γίνεται δεκτός στη Σχολή Ζωγραφικής και Γλυπτικής της Μόσχας. Εκεί γνώρισε τον ζωγράφο Νταβίντ Μπουρλιούκ, που έμμελε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ποιητική του πορεία. Ο Μαγιακόφσκι και ο Μπουρλιούκ προσχώρησαν στην υπό διαμόρφωση τότε κίνηση των φουτουριστών της Μόσχας και συμμετείχαν στην πρώτη έκδοση της ομάδας: "Ένα χαστούκι στο γούστο του κοινού" (1912), όπου δημοσίευσαν και υπόγραψαν, μαζί με τον Βίκτωρ Χλέπνικοφ και τον Αλεξάντρ Κρουτσιόνιχ το πρώτο φουτουριστικό μανιφέστο. Ο Μαγιακόφσκι πρωτοπαρουσιάστηκε ως ποιητής στην κοινή έκδοση των φουτουριστών το 1912 με δυο ποιήματα "Πρωί" και "Νύχτα". Το 1913 γράφει την τραγωδία "Βλάντιμιρ Μαγιακόφσκι" που αποτελεί το πρώτο συνθετικό ποιητικό-θεατρικό του έργο. Το 1914-1915 γράφει το "Σύννεφο με παντελόνια" -του οποίου η πρώτη πλήρη έκδοση έγινε το 1918- ένα έργο που ο ποιητής το χαρακτήρισε ως προγραμματικό για την εποχή του. Το 1915 εγκαθίσταται στην Πετρούπολη, όπου αναπτύσει έντονη δραστηριότητα. Συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά δημοσιεύοντας ποιήματα, μέσα από τα οποία εκφράζει την αντίδρασή του ενάντια στον πόλεμο. Γράφει επίσης, σατιρικά ποιήματα. Το 1915 έγραψε, επίσης, ένα από τα πιο σημαντικά λυρικά του ποιήματα "Στων σπονδύλων το φλάουτο". Το 1916 επιστρατεύεται. Τον ίδιο χρόνο γράφει το "O πόλεμος και η οικουμένη". Η προεπαναστατική περίοδος του Μαγιακόφσκι κλείνει με το ποίημα "Άνθρωπος" ένα ακόμη συνθετικό έργο με κεντρικό ήρωα τον Μαγιακόφσκι. Ο Μαγιακόφσκι ήταν ήδη ένας δόκιμος ποιητής που είχε δώσει σημαντικό μέρος του έργου με το οποίο θα έμενε στην ιστορία, όταν η Ρωσία γνώρισε τον κατακλυσμό του 1917. Ενώ ο πόλεμος συνεχιζόταν ακόμα, η χώρα γνώρισε την αστικοδημοκρατική επανάσταση του Φλεβάρη, που ανέτρεψε τον τσάρο και την σοσιαλιστική επανάσταση του Οκτώβρη του 1917, που έθεσε ως στόχο της τη δημιουργία μιας νεάς σοσιαλιστικής κοινωνίας. Οι φουτουριστές της Μόσχας τάχθηκαν από τους πρώτους με την πλευρά της επανάστασης. Ο Μαγιακόφσκι αναπτύσει τρομερή δραστηριότητα σε πολλούς τομείς ταυτόχρονα. Δημοσιογραφεί, φτιάχνει αφίσες, γράφει διαφημιστικά κείμενα, γράφει κινηματογραφικά σενάρια και παίζει ο ίδιος σε ταινίες. Το Νοέμβρη του 1917 γράφει "Tο δικό μας βήμα" που αποτελεί το πρώτο του μεταεπαναστατικό ποίημα. Το Μάρτη το 1918 βγαίνει το πρώτο και μοναδικό φύλλο της Εφημερίδας των Φουτουριστών, στο οποίο ο Μαγιακόφσκι δημοσιεύει δυο ποιήματα "Επανάσταση" (ποιητικό χρονικό) και "Το βήμα μας". Δημοσιεύει επίσης μια ανοιχτή επιστολή προς τους εργάτες, στην οποία ταυτίζει σε μεγάλο βαθμό το σοσιαλισμό με τον αναρχισμό και προβάλλει έντονα τη φουτουριστική θέση για άρνηση της τέχνης του παρελθόντος. Το 1919, στην πρώτη επέτειο της επανάστασης, δημοσιεύει την "Ωδή στην επανάσταση", ένα ποίημα πολεμικής ενάντια στους εχθρούς της επανάστασης και ύμνου στη δουλειά. Τον ίδιο χρόνο γράφτηκε και παρουσιάστηκε στην Πετρούπολη το θεατρικό έργο "Μυστήριο Μπούφο" το οποίο και χαρακτηρίστηκε ως το πρώτο κουμμουνιστικό θεατρικό έργο.Το 1924, μετά τον θάνατο του Λένιν, ολοκληρώνει το μεγάλο συνθετικό του ποίημα "Βλαντιμίρ Ιλίτς Λένιν", που είχε αρχίσει να το γράφει από το 1923. Το 1927 με αφορμή τα δέκα χρόνια της επανάστασης ο Μαγιακόφσκι γράφει το συνθετικό ποίημα "Καλά!" Το 1927-1928 ο Μαγιακόφσκι ταξίδεψε πολύ στη Σοβιετική Ένωση διαβάζοντας σε ειδικές λογοτεχνικές βραδιές αποσπάσματα από το ποίημα αυτό. Ωστόσο, κανένα άλλο έργο του δεν έχει συνατήσει τόσο έντονη και αρνητική κριτική και δεν αμφισβητήθηκε τόσο πολύ για την ειλικρίνεια και για τις προθέσεις του. Το 1928 έγραψε το θεατρικό έργο "Κοριό" και το 1929 το "Λουτρό", τα οποία ήταν και τα δυο τελευταία θεατρικά του έργα. Στις 14 του Απρίλη του 1930, ύστερα από μια περίοδο έντονης αμφισβήτησης και κριτικής, έθεσε τέρμα στη ζωή του με μια σφαίρα στο κεφάλι. Το χωριό που γεννήθηκε, το Μπαγκντάντ, σήμερα σε ένδειξη μνήμης έχει πάρει το όνομα του. Ο Μαγιακόφσκι ήταν ένας από τους επαναστάτες του 20ού αιώνα.

Ο Κώστας Ευαγγελάτος είναι ζωγράφος, εικαστικός performer και θεωρητικός της σύγχρονης τέχνης. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ζωγραφική και αισθητική θεωρία της σύγχρονης τέχνης στο Μανχάτταν τής Νέας Υόρκης (University The New School) στις τάξεις τού Allen David και της Pearl Ehrlich. Από το 1986 έως το 1993 ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής της γκαλερί DADA στην Αθήνα, ενώ το 1990 ίδρυσε την ομάδα τέχνης Art Studio "EST". Παράλληλα με τη ζωγραφική έχει ασχοληθεί διεθνώς με την Performance, Body Art, Happening και Mail-art. Έχει παρουσιάσει ενότητες έργων του σε ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ρότζεστερ, Νέα Υόρκη, Αρέτσο, Αβινιόν, Σαντιγί, Παρίσι, Γλασκώβη, Άμστερνταμ, Λευκωσία κ.α. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς εικαστικές συναντήσεις στη Βαρκελώνη, τη Βαρσοβία, τη Σέρατζ, το Γκέτενμποργκ, το Σαντιάγκο, το Μπουένος Άιρες, τη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, την Αμιένη, τη Ρώμη, την Μπολώνια, τη Μόσχα, τη Βοστώνη κ.α. Είναι μέλος επιστημονικών, εκπαιδευτικών και καλλιτεχνικών οργανισμών και από το 1991 του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος. Γράφει ποιήματα από το 1973. Η πρώτη συλλογή ποιημάτων του με τίτλο "Ποιήματα ’73-’75" εκδόθηκε στην Αθήνα το 1975 και επανεκδόθηκε με την προσθήκη νέων ποιημάτων το 1976. Ακολούθησε η έκδοση της ποιητικής σύνθεσης "Η Τολμηρή επίλυση, Α΄ γραφή" το 1977. Το 1978 εκδόθηκε μία σύνοψη ποιητικών αποφθεγμάτων του με τίτλο "Γραφήματα ’77". Το 1980 κυκλοφόρησε σε έκδοση τέχνης το ποίημά του "Το Δωμάτιο", που το 1981 μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον Κίμωνα Φράιερ. Μεταξύ φίλων κυκλοφόρησε το 1983 το "Μυθογράφημα". Το 1993 έγινε μία συνοπτική έκδοση των ποιημάτων του από το 1977 έως το 1984, χρονιά που σταμάτησε να γράφει ποίηση, και κυκλοφόρησε με τον τίτλο "Τετραλογία της υγρασίας", εκδόσεις Χάος & Κουλτούρα. Το 1996 εκδόθηκε από την Απόπειρα η συλλογή "Οθόνη των ονομάτων", η οποία περιελάμβανε ανέκδοτα ποιήματά του από το 1977 έως το 1979 (οι "Διαπιστώσεις" α, β, δημοσιεύτηκαν στη Νέα Εστία το 1981, τχ. 1288) και τα ποιήματα που έγραψε το Μάιο του 1994, βασισμένα σε ονόματα φίλων του, κατά την παραμονή του στη μικρή πόλη της Νότιας Γαλλίας Menerbes. Το 1997 εκδόθηκε η Ιδεογραφική σμίλη, με θεωρητικά και κριτικά κείμενά του περί τέχνης, εκδόσεις Συλλογές. Στη "Ροπή της μνήμης" δημοσιεύονται ποιήματα και ρήσεις που έγραψε από το 1996 έως τις αρχές του 1999. Το 2002 κυκλοφόρησε η συγκεντρωτική έκδοση του ποιητικού του έργου με τίτλο "Αλέα προσομοίων", ενώ το 2003 εκδόθηκαν ποιήματά του στην αγγλική γλώσσα, "In the Small Mirror" (Πρόλογος: Matthew Jennett. Μεταφράσεις: Al Poulin Jr, Kimon Friar). Τo 2004 κυκλοφόρησε στη γαλλική γλώσσα στο Παρίσι σε αριθμημένη λιθογραφική έκδοση το ποίημά του "Το Δωμάτιο / La Chambre" (Μετάφραση: Benoit Haudrechy). Η συλλογή "Η Ελεγεία των Εκβατάνων" περιλαμβάνει ποιήματα από το 2002 έως το 2006. Στην "Εγκάρσια πτήση" δημοσιεύονται ποιήματα από το 2006 έως το 2010, καθώς και το ομότιτλο με τη συλλογή ποίημα, που η πρώτη γραφή άρχισε το 1992 και ολοκληρώθηκε το 2008. Παράλληλα, έχουν κυκλοφορήσει εκδόσεις τέχνης, λευκώματα και εικαστικά ημερολόγια, που αναφέρονται στο εικαστικό και λογοτεχνικό του έργο, καθώς και θεωρητικά δοκίμιά του περί εικαστικών θεμάτων.