Εάν η σχέση του Κάφκα με την Ελλάδα έχει, έστω και αποσπασματικά, ποικιλοτρόπως μελετηθεί, η σχέση της Ελλάδας με τον Κάφκα –η επίδραση και η πρόσληψη του έργου του στον ελληνικό χώρο– παραμένει, παρά την αδιάλειπτη δημοτικότητα του συγγραφέα στη χώρα, ένα εν πολλοίς αδιερεύνητο τοπίο. Αυτό το τοπίο επιχειρεί να χαρτογραφήσει ο εν λόγω συλλογικός τόμος, ο οποίος περιλαμβάνει τις ανακοινώσεις του διεθνούς επιστημονικού συνεδρίου με τίτλο Κάφκα και Ελλάδα που οργάνωσε το Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου της Αθήνας στις 18 και 19 Ιουνίου 2021.
Οι βασικοί θεματικοί του άξονες είναι, πέρα από την πρόσληψη και την επίδραση του Κάφκα στην ελληνική λογοτεχνία και τέχνη, οι μεταφράσεις του έργου του, οι διασκευές για το θέατρο και ο Κάφκα στην ελληνική εκπαίδευση. Σε αυτό το πλαίσιο καταγράφονται τα ίχνη του Κάφκα στην Ελλάδα από τη δεκαετία του 1960 έως τις μέρες μας.

Στον τόμο συμμετέχουν με κείμενά τους οι: Ευριπίδης Γαραντούδης, Αναστασία Αντωνοπούλου, Τάσος Μιχαηλίδης, Βασιλική Δημουλά & Ροζαλί Σινοπούλου, Αλέξανδρος Κυπριώτης, Στέλλα Κουλάνδρου, Μαρία Σεχοπούλου, Έλενα Χατζόγλου, Αγλαΐα Μπλιούμη & Ευαγγελία Αραβανή, Θωμάς Συμεωνίδης, Νικόλαος-Ιωάννης Κοσκινάς και Κατερίνα Καρακάση.