— Υπέγραψες για το δωμάτιο;
— (αλαφιασμένος) Το ξέχασα... όχι!
Τον πιάνει τότε αγκαζέ απ’ τ’ αριστερά του και κινούνται μαζί προς το απόγευμα. Πάνω απ’ το μανίκι τού παλτού του, αισθάνεται ένα στιγμιαίο σφίξιμο των δακτύλων της -τού λέει:
— Μετά την εφηβεία, το μόνο που σε προχωρά είναι η αμνησία.
— Το μόνο που εγώ θυμάμαι είναι η αμνησία (λυγμός).
Ѡ
«los»: μια πολύσημη Γερμανική λέξη, υποδεικνύουσα: «συμβάν», «απελευθέρωση/απώλεια»· λειτουργεί, επίσης, ως ενθαρρυντικό επιφώνημα αλλά κι ως ουσιαστικό με τις σημασίες: «Λαχνός» και «Μοίρα».
Στο παρόν διήγημα, προβάλλεται η ιστορία ενός άνδρα και μίας γυναίκας που εγκαταλείπουν τις ζωές τους κι αυθόρμητα, τυχαία, ανακαλύπτουν ο ένας τον άλλον. Προσπαθώντας να βρουν τον δρόμο τους μες από τις αναμνήσεις κι αναζητώντας ταυτόχρονα το πλησίασμα μαζί με την ελευθερία, ο συγγραφέας προσφέρει μια βαθιά βιωματική επαφή με τις όψεις, τις σκέψεις και τις συμπεριφορές των ανθρώπων του, με έμφαση στην κινηματογραφική μέθοδο τού Ingmar Bergman, επιτρέποντας έτσι στον αναγνώστη, να παρακολουθήσει αβίαστα και διακριτικά την ροή κι εν τέλει να προβεί στην δική του ενδοσκόπηση και τα δικά του συμπεράσματα.