Η αρχαία κοσμολογία ομοιάζει με τη σύγχρονη; Η Μυθολογία είναι συνείδηση Ηθικής; Η Αρχή είναι μία; Η Ολότητα περιέχει τα πάντα; Η Ολότητα έχει φρακταλική δομή; Ο Κόσμος είναι ένα ζωντανό Ον; Ο Κόσμος είναι μια πολύπλοκα δομημένη πολλαπλότητα; Ο Κόσμος διέπεται από αναλογίες και νόμους; Οι ιδέες απεικονίζονται με τη μορφή του Κόσμου; Ο Κόσμος είναι φυσικός, πνευματικός και ψυχικός; Το σύνολο είναι ένας οργανισμός; Ο οργανισμός διαιωνίζει τον εαυτό του; Ο οργανισμός είναι μια αυτοσχεσία; Η Πολιτεία είναι ο καθρέπτης της συνείδησής μας; Τα άτομα της ύλης και οι άνθρωποι έχουν ελευθερία κινήσεων; Η προσωπικότητα έλκει όπως ένα μεγάλο ουράνιο σώμα έλκει μικρότερα; Η συνείδηση είναι σκέψη που σκέφτεται τον εαυτό της; Η τεχνητή νοημοσύνη γνωρίζει τον δημιουργό της; Αυτό σημαίνει όμως ότι εκείνος δεν υπάρχει; Υπάρχει Θεός; Τι είναι η ύλη;

Το έργο Φιλοσοφία της Ενότητας ενδιαφέρεται να αφοσιωθεί όχι μόνο σε ένα αντικείμενο μελέτης αλλά σε πολλά και να τα επισκοπήσει όχι από μια πλευρά, αλλά από πολλές. Αφορά μια συμπαρομαρτούσα στοχαστική κίνηση, η οποία ονομάζεται Ευρόπη. Το Φ.τ.Ε. είναι μια φιλοσοφία της γλώσσας.

Ο στοχασμός είναι ελεύθερη κίνηση του Νου. Όσο υπάρχει στοχασμός υπάρχει Φιλοσοφία. Η Φιλοσοφία είναι διαχρονική και αναπτύσσεται στον νου του φιλοσόφου όσο το ενδιαφέρον του είναι ζωντανό και στραμμένο προς την περιοχή του αληθούς.

Τη Φιλοσοφία τη χρειάζονται όλες οι επιστήμες, καθώς δεν μπορεί να είναι κάποιος επιστήμονας εάν πρώτα δεν είναι φιλόσοφος. Η απαρχή της σκέψης, ως πνεύματος που ωριμάζει, ανήκει στους Έλληνες στοχαστές.

Ο άνθρωπος είναι, πέραν από ένα υλικό ον πρόσκαιρο και εφήμερο που αναζητεί υλικές απολαύσεις, και ένα πνευματικό ον. Αν κάτι μένει από αυτόν είναι μόνο το πνευματικό. Και όπως διαιωνίζεται η υλικότητά του ανακυκλωμένη μέσα στο στομάχι της Γαίας, έτσι πρέπει να διαιωνίζεται και η πνευματικότητά του διαμέσου των πνευματικών απογόνων του ως Γνώση.