Το κοριτσάκι σταμάτησε να κάνει ποδήλατο. Το έκρυψε πίσω από τα χαρτόκουτα και έβγαλε τις λασπωμένες γαλότσες. Σκούπισε το ιδρωμένο μέτωπο με το μανίκι του ελαφρού πουλόβερ που φορούσε.
Εκείνη το είδε και μάντεψε αμέσως αυτό που ήθελε να κάνει. Ήθελε να μπει στο κλειστό εργαστήριο. «Μην, μην πας μέσα... μηηη! Μείνε έξω», του φώναξε με όλη τη δύναμη της ψυχής της. Ένιωθε τον κίνδυνο. Αυτόν που παραφύλαγε μέσα. Τα δάκρυα κύλησαν στα μάτια της. Το κορίτσι ούτε που την άκουσε. Χτύπησε μ’ όλη της τη δύναμη τη σιδερένια καγκελόπορτα. Φώναξε ακόμη πιο δυνατά. Η φωνή της έγινε τρομακτικό ουρλιαχτό: «Μηηη!»

…Άγριες δολοφονίες με χρονική διαφορά αναστατώνουν, το φονικό όπλο, μια μεταλλική καρφίτσα, προκαλεί απορίες και το κίνητρο μοιάζει ανύπαρκτο, όπως και η σχέση ανάμεσα στα θύματα. Μοναδική τους σύνδεση μια γυναίκα με ιδιαίτερες ικανότητες, μια Θεραπεύτρια…
Τι ακριβώς συνέβη, χρόνια πριν, στο παλιό εργαστήριο της Καισαριανής και πόσο εύκολα θα αποκαλυφτεί η μεγάλη αλήθεια που κρύβει στο εσωτερικό του; Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές, ψευδαισθήσεις, οράματα, φόνους, εκδίκηση…