Μπορίς Πιλνιάκ (1894-1938). Το πραγματικό του όνομα ήταν Μπορίς Βογκάου. Γεννήθηκε στο Μοζάισκ. Ο πατέρας του ήταν Γερμανός κτηνίατρος. Σπούδασε Οικονομικά στο Εμπορικό Ινστιτούτο της Μόσχας. Μπήκε νωρίς στη λογοτεχνία. Στα δεκαπέντε του χρόνια είχε κιόλας δημοσιεύσει το σύντομο διήγημά του "Την άνοιξη". Το 1919 εκδίδεται η πρώτη του συλλογή διηγημάτων. Στα 1920 κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του "Γυμνός χρόνος", που τον κάνει γνωστό ως συγγραφέα. Στο βιβλίο του "Αποσπάσματα από το ημερολόγιο" (1924) γράφει ότι "την κομμουνιστική λογοτεχνία δεν μπορείς να τη δημιουργήσεις τεχνητά..." Και πιο κάτω: "Παίρνω εφημερίδες και βιβλία, και το πρώτο πράγμα που με εντυπωσιάζει είναι το ψέμα παντού: στην εργασία, στην κοινωνική ζωή, στις οικογενειακές σχέσεις". Μετά απ' αυτό ο Τύπος άρχισε τις επιθέσεις εναντίον του, χαρακτηρίζοντάς τον μικροαστό και προδότη. Το βιβλίο του "Η ιστορία του φεγγαριού που δεν έσβηνε" (1926), που μιλούσε για τη χρήση βίας εναντίον του ανθρώπου, κατασχέθηκε. Το 1929, στο Βερολίνο, κυκλοφορεί η νουβέλα του "Το κόκκινο ξύλο", για την οποία δέχεται ομαδικά τα πυρά της κριτικής. Το 1930 γράφει το βιβλίο "Ο Βόλγας πέφτει στην Κασπία", όπου μιλά για τη γένεση της "νέας ρωσικής κουλτούρας". Η μοίρα του ήταν ήδη προδιαγεγραμμένη... Στις 28 Οκτωβρίου 1937 συλλαμβάνεται και πέντε μήνες αργότερα εκτελείται. Το όνομά του αποκαταστάθηκε μετά θάνατον.

Η Αλεξάνδρα Δ. Ιωαννίδου γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει σλαβική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, στη Γερμανία, και σήμερα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Mακεδονίας. Ασχολείται κυρίως με τη συγκριτική λογοτεχνία, ενώ έχει δημοσιεύσει μελέτες και για τη νοτιοσλαβική διαλεκτολογία. Επίσης, έχει μεταφράσει λογοτεχνικά και θεωρητικά βιβλία από τα ρωσικά, τα γερμανικά και τα πολωνικά. Το βιβλίο της "Υπόθεση Γκράνιν: η λογοτεχνική κριτική στο εδώλιο: η δίκη της "Επιθεώρησης Τέχνης" το 1959 και η απολογία του Κώστα Κουλουφάκου", τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Χρονικού - Μαρτυρίας 2009.