Η μελέτη αυτή –εκκρεμότητα τριών δεκαετιών– επιχειρεί να διαλύσει την σύγχυση που διαχύθηκε στο μυαλό μας, όταν την κριτική και νοηματοδοτική δύναμη του νου υποκατέστησε η γλωσσική εκφορά της απουσίας νοήματος. Γίναμε, έτσι, υποχείρια φλύαρου αναμασήματος μηδαμινοτήτων, μέσω επικοινωνιακών δικτύων, σ’ ένα κόσμο που έχασε την ισορροπία του και την θέλησή του να δρομολογήσει μια νέα.
Kατάθεση μιας εμπειρίας ζωής με την φιλοσοφία, η μελέτη αυτή, εξιχνιάζει και διασαφηνίζει τον τρόπο με τον οποίο η σκέψη του καιρού μας παροπλίσθηκε, αφήνοντας αναξιοποίητα όσα γόνιμα στοιχεία της ελληνο-δυτικής φιλοσοφίας θα συνέβαλλαν στην επανεκκίνηση θεσμίσεων δικαιότερης πολιτικο-κοινωνικής οργάνωσης και αναδόμησης του σύγχρονου κόσμου. Για την σάρωσή τους από την φαουστική παράδοση της γενικευμένης κυριαρχίας, χρειάστηκε να μεσολαβήσει η αποδόμηση των σύγχρονων μεταστοιχειώσεων του Αριστοτελικού Πλατωνισμού από τον Μ.Heidegger και τους επιγόνους του, με τη μορφή «φονικής» ερμηνείας της κοσμικής και ανθρώπινης θετικότητας.
Η εξιχνίασή της στην ανά χείρας μελέτη μπορεί να τελεσφορήσει ως αντίσταση ή εναντίωση στον αντιδραστικό μηδενισμό, με τη συνεργασία πολλών θετικών δυνάμεων, στον ακαδημαϊκό και στον έξω-ακαδημαϊκό χώρο.