Με το βιβλίο, που απευθύνεται όχι μόνο στους ειδικούς ιστορικούς ερευνητές αλλά και σε ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, παρουσιάζεται μια ολοκληρωμένη μελέτη για την επιφανή ποντιακής καταγωγής οικογένεια των Υψηλαντών/Υψηλάντηδων, με σημαντική παρουσία κατά την μεταβυζαντινή περίοδο. Ενώ το επώνυμο είναι παλαιό, τα πραγματικά μέλη του οίκου πλησιάζουν τον αριθμό εξήντα (60). Οι Υψηλάντηδες κατάγονταν από το χωριό Υψηλό, το οποίο δεν βρίσκεται μακριά από την Αργυρούπολη/Gümüşhane του Πόντου. Από εκεί ορισμένα μέλη της οικογένειας, μετακόμισαν σε περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στα μέσα του 17ου αιώνα. Με την πάροδο του χρόνου απέκτησαν την εμπιστοσύνη των Οθωμανών, διακρίθηκαν για τη μόρφωσή τους και ήταν γνώστες ευρωπαϊκών και άλλων γλωσσών. Άλλα μέλη εγκαταστάθηκαν στα Βαλκάνια, στην Βλαχία, όπου με την πάροδο του χρόνου, έγιναν μέλη της τοπικής Βουλής. Κάποια άλλα μέλη, όπως ο Αλέξανδρος και ο γιός του Κωνσταντίνος, έγιναν ηγεμόνες στη Βλαχία και στη Μολδαβία. Ο γιος του Κωνσταντίνου, ο Αλέξανδρος, έγινε αρχηγός (γενικός επίτροπος) της Φιλικής Εταιρείας και ξεκίνησε από τα Πριγκιπάτα τον εθνοαπελευθερωτικό Αγώνα των Ελλήνων. Το παρόν γενεαλογικό/προσωπογραφικό έργο βασίζεται σε πλούσιο αρχειακό υλικό και σε σχετική με το θέμα βιβλιογραφία.