Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα σε δύο συνδεόμενες ιστορίες που διαδραματίζονται στις 9 Οκτωβρίου 2012 και στις 11 Απριλίου 2014 αντίστοιχα. Τις μέρες αυτές η τέως καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ επισκέφτηκε την Ελλάδα για να στηρίξει τις τότε κυβερνήσεις της που εφάρμοζαν αντιλαϊκά, πολεμικού χαρακτήρα Μνημόνια «Δημοσιονομικής Προσαρμογής».

Στην πρώτη ιστορία, ο κυβερνητικός βουλευτής Πάρις Μαυρέας, παθιασμένο φερέφωνο των δανειστών της χώρας και αγαπημένο παιδί των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, ξημερώνεται στο διαμέρισμά του με το πτώμα της Λάρας Μπέζου, «βοηθού» του Πάω κι Έρχομαι, ο οποίος είναι μέλος του δικτύου του μεγαλέμπορου κοκαΐνης Μπαμπάκα και κατ’ οίκον προμηθευτής επιφανών Αθηναίων.

Στη δεύτερη ιστορία, δολοφονείται ο Άρης Καίσαρης, υπαρχηγός του Μπαμπάκα. Η δολοφονία συμβαίνει μετά τη συνάντησή του με τον Πάρι Μαυρέα, ο οποίος εργάζεται πλέον σε ελβετική τράπεζα ως Περιπλανώμενος Ιουδαίος που «διευθετεί» το ξέπλυμα μαύρου χρήματος από δωροδοκίες ή εγκληματική δραστηριότητα.

Οι δύο υποθέσεις «εξιχνιάζονται» όσο διαρκούν οι επισκέψεις της καγκελαρίου και η Αθήνα συνταράσσεται από μαζικές μαχητικές διαδηλώσεις. Στην εξιχνίασή τους εμπλέκονται ο Ηρακλής Βάρδας ή FBΙ, ένας μορφωμένος, ευέξαπτος αλλά τίμιος αστυνόμος, με επικίνδυνες αντιπάθειες, και ο θεοσεβούμενος υπαστυνόμος Μάρκος Βελίδης ή Ακάθιστος, που συνηθίζει να μουρμουρίζει ψαλμούς και απολυτίκια, όσο το ερευνητικό μυαλό του δουλεύει σαν κύβος του Ρούμπικ.

Το Ω, τι μέρες κι αυτές! μαζί με το Άκου, πτώμα, να μαθαίνεις (2017) και το Η εκδίκηση του Ναζωραίου (2019) συγκροτούν μια άτυπη μυθιστορηματική Τριλογία της διαφθοράς, στην οποία τα πιο άνομα κίνητρα, τα πιο βρομερά και απεχθή πάθη, ξεδιπλώνονται μέσα στο έλος της συμβιωτικής σχέσης του οργανωμένου εγκλήματος με τη συμβατικά νόμιμη οικονομική δραστηριότητα, την πολιτική και την κρατική διαφθορά.