Τούτο το ρηξικέλευθο πρώτο μυθιστόρημα μιας από τις πιο ριζοσπαστικές συγγραφείς της Τουρκίας, της Λεϋλά Ερμπίλ, που θα έφτανε να προταθεί για το βραβείο Νόμπελ, αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας από τα φοιτητικά της χρόνια μέχρι τη μέση ηλικία, σε μια Τουρκία όπου οι συντηρητικές αντιλήψεις αντιμάχονται την τάση για εκσυγχρονισμό.
Η Νερμίν δεν είναι μια κοπέλα σαν τις άλλες. Επίδοξη ποιήτρια με κομμουνιστικά ιδεώδη, ζει μια μποέμικη ζωή στην πολύβουη Κωνσταντινούπολη της δεκαετίας του ’50. Φοιτήτρια που ασφυκτιά με τις οικογενειακές επιταγές και τις πατριαρχικές παραδόσεις, παλεύει για την αναγνώρισή της στον ανδροκρατούμενο κύκλο των λογοτεχνών και των διανοουμένων, διχασμένη ανάμεσα στη δημιουργική, αναρχική νεανική κουλτούρα της τουρκικής μεγαλούπολης και τους γονείς της, μέλη της παλιάς πολιτιστικής φρουράς, που είναι επιφυλακτικοί για τη στροφή της προς την εκκοσμίκευση. Αργότερα, και στο γάμο της αλλά και στις επαφές της με τους συντρόφους στο κόμμα και με το «λαό», ταλανίζεται από αμφιβολίες και αναρωτήσεις σχετικά με τις αποφάσεις της, προσπαθώντας να πλάσει τη δική της ταυτότητα. Η χειραφέτηση είναι επιλογή και αγώνας.
Ένα πρωτοποριακό φεμινιστικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης και αυτοσυνείδησης.