"Αλήθειες & Μυθεύματα" τιτλοφορείται το 10o ποιητικό βιβλίο του Δημήτρη Γ. Παπαστεργίου. Με τη μια λέξη να λειτουργεί πότε σαν ήλιος και πότε σαν ομίχλη στα τοπία της άλλης, φωτίζοντας ή συσκοτίζοντας αντίστοιχα − τους γκρεμούς της κυρίως· με το "και" σε χρέη συνδέσμου συμπλεκτικού μεν, αλλά με ασαφή −άλλοτε συνενωτικό άλλοτε διαχωριστικό− ρόλο· και με τον υπότιτλο "[24 ώρες]" να θυμίζει φωτεινή επιγραφή μοναχικού σταθμού στην Εθνική Οδό.
"Αλήθειες & Μυθεύματα [24 ώρες]". Εκεί όπου τα ποτάμια των ονείρων συναντούν τη θάλασσα της πραγματικότητας.
24 απρόβλεπτα ποιήματα. Ένα για κάθε ώρα.


ΕΥΘΡΑΥΣΤΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ

Όταν κουράζεται πολύ, στο τέλος κάθε ημέρας
θολώνουν οι εικόνες της με στίγματα γεμίζουν
πληθαίνουν πέφτουν στο χαρτί και γίνονται αρμάδα
κατάφορτα ποιήματα φερμένα απ’ άλλες χώρες.

Για πάντα μια βασίλισσα θα ’ναι, που κάποια κόγχη
απόμερη μες στο παλάτι δεν μπορεί να βρει
να κλάψει ολομόναχη
ώσπου να ησυχάσει.

Αργά το βράδυ, μόλις κοιμηθεί
στο μάγουλό της απαλό ένα φιλί αφήνω
και χάνομαι ξανά
μες στην ομίχλη της καρδιάς της.

Όταν ξυπνά, μία στικτή κι ανέμελη ευωδιά
την κάνει να χαμογελά −θαρρείς
από θυμάρι ή δυόσμο−
σαν να κυλιόταν όλη νύχτα σε λουλούδια.