Κατηφορίζοντας, σε μια άκρη, ξαφνικά ξεπρόβαλαν υπέροχα χρώματα και σχέδια που αιωρούνταν. Η ματιά της καρφώθηκε μεμιάς στα μπαλόνια που κρατούσε ο κύριος με το καπέλο και το τσιγκελωτό μουστάκι. Σαν μαγνητισμένη κατευθύνθηκε προς το μέρος του. Οι γονείς της κοιτάχτηκαν και χαμογέλασαν.
«Τι λες, Ίρις; Να πάρουμε ένα;» της είπε ο πατέρας της.
«Ποιο σου αρέσει αγάπη μου;» πρόσθεσε η μητέρα της.
«Αυτό» και με το μικρό της δάχτυλο έδειξε το υπέροχο μεγάλο μπλε μπαλόνι. Καθώς έπεφταν πάνω του οι ακτίνες του ήλιου, έμοιαζε με ένα μεγάλο ζαφείρι.
Όσο βάδιζαν προς το σπίτι, δεν είχε σταματήσει να κοιτάζει το μπαλόνι να πηγαίνει πότε δεξιά και πότε αριστερά ανάλογα με τη φορά του αέρα και σκεφτόταν πόσο ωραίο είναι να πετάς ανάλαφρος και πως και εκείνη θα ήθελε να μπορεί να πετάει ψηλά.

Πόσο μακριά μπορεί να ταξιδέψει ένα μπαλόνι; Με ποιό καύσιμο; Με ποιά μορφή; Τί ρόλο θα μπορούσαν να παίζουν σε αυτό τα αρνητικά συναισθήματα; Η Ίρις, η πρωταγωνίστρια αυτής της ιστορίας θα κληθεί να βρει έναν τρόπο διαχείρισής τους, όταν αυτά αισθάνεται ότι την υπερκαλύπτουν και την βαραίνουν. Οι δρόμοι ενός υπέροχου μπλε μπαλονιού κι ενός κοριτσιού αναμένεται να συναντηθούν καθοριστικά. Το πώς και το γιατί, δε μένει παρά να το εξερευνήσουμε μαζί στις σελίδες αυτού του βιβλίου.
Αυτό το παραμύθι φτιάχτηκε με αγάπη και από αγάπη για τα αγαπημένα μου παιδιά. Όλα τα παιδιά στην ηλικία κι όλα εκείνα που οι μεγάλοι κρύβουμε μέσα μας.