Η Ευφροσύνη Δοξιάδη ζει και εργάζεται στην Αθήνα και στο Παρίσι. 1946: Γεννήθηκε στην Αθήνα, 19 Απριλίου. 1961-64: Μαθήματα σχεδίου με τον Κοσμά Ξενάκη και τον Παναγιώτη Τέτση. 1963: Σχολή ζωγραφικής School of Seeing του Oskar Kokoschka στο Salzburg της Αυστρίας. 1964-66: Slade School of Fine Art, University College, London University. 1966-67: Σπουδές ζωγραφικής και χαρακτικής στην Cranbrook Academy of Art, Detroit, Michigan, Η Π. Α. 1967-68: Σκηνογραφία θεάτρου στο Παρίσι με τον Γιάννη Τσαρούχη και τη Lila de Nobili. 1969-86: Μεγαλώνει τα δύο παιδιά της και ζωγραφίζει στο Λονδίνο. 1987-89: Ολοκληρώνει τις σπουδές ζωγραφικής στην Wimbledon School of Art του Λονδίνου. Πτυχίο με άριστα. Ξεκινά μια μακρόχρονη έρευνα για την προέλευση και την τεχνοτροπία του πίνακα του Ρούμπενς "Σαμψών και Δαλιδά" που βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου. 1988-90: Ταξιδεύει για την υλοποίηση ενός δεύτερου σχεδίου, δηλ. την έρευνα και τη συγγραφή του βιβλίου "The Mysterious Fayum Portraits; Faces from Ancient Egypt" . 1991: Πρώτη ατομική της έκθεση στην Γκαλερί "Ωρα", στην Αθήνα. 1992-94: Ολοκληρώνει τη συγγραφή του βιβλίου για τις προσωπογραφίες του Φαγιούμ. 1995: Το βιβλίο "The Mysterious Fayum Portraits; Faces from Ancient Egypt" κυκλοφορεί από τους εκδότες Thames and Hudson στην Αγγλία, Abrams στις Η.Π.Α., Gallimard στη Γαλλία, εκδόσεις Αδάμ για την Ελλάδα ("Πορτραίτα του Φαγιούμ") και την Ιταλία. Θερμή υποδοχή από την κριτική, Βραβείο Bordin, Prix d' ouvrage από την Academie des Beaux-Arts, Institut de France. 1996: Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών. 1997-98: Μαζί με το Νίκο Γιανναδάκη επιμελείται την έκθεση "Από τα Πορτραίτα του Φαγιούμ στις Απαρχές της Τέχνης των Βυζαντινών Εικόνων" (Ηράκλειο της Κρήτης, Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα και Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη). Επιμελείται και τον ομότιτλο κατάλογο της έκθεσης όπου φιλοξενούνται κείμενά της. 1999-05: Συνεχίζει την έρευνα για τον πίνακα "Σαμψών και Δαλιδά" και τα αποτελέσματα δημιουργούν σοβαρά ερωτηματικά για την γνησιότητα (βλ. και http://www.Afterrubens.org). Πιστεύει ότι αποστολή του ζωγράφου είναι να βλέπει και να μην αποσιωπά τη γνώμη του έστω κι αν αυτή συγκρούεται με τους ιστορικούς τέχνης και τους μη εικαστικούς ειδήμονες. 2000-08: Διδάσκει ζωγραφική και την τεχνική της εγκαυστικής στο Κέντρο Τεχνών Αιγαίου της Πάρου. 2006: Εικονογραφεί το βιβλίο του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη "Φυσικές ιστορίες". Ξεκινά να ζωγραφίζει μια σειρά από έργα με θέμα τον Θεό Ύπνο. 2007: Εργάζεται πάνω στο ίδιο θέμα στην Αθήνα και στο Παρίσι. Ο Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης δέχεται να γράψει ένα διήγημα για τις εννέα απεικονίσει΄ς του θεού Ύπνου. 2008: Έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών.