Ο Λευτέρης Ιερόπαις (1920-1945), γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε νομικά. Μετά το 1938 ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1939 με ένα ποίημά του στο περιοδικό "Νέα Εστία". Μετά το θάνατό του, ο αδελφός του, Νίκος Ιερόπαις, εξέδωσε την ποιητική του συλλογή με τίτλο "Το κράτος του πολέμου" (1965). Η στιχουργική του, έμμετρη και ομοιοκατάληκτη, διαπνέεται από εξαιρετική δύναμη, ενώ σε όλα του τα ποιήματα είναι υπογραμμισμένη η δραματική σύγκλιση του προσωπικού και του συλλογικού οράματος. Το 1999 ο ποιητής Γιώργος Μαρκόπουλος εξέδωσε μια ανθολογία του έργου του στη σειρά "Εκ Νέου" των εκδόσεων Γαβριηλίδη, με υπεύθυνο τον Κώστα Βούλγαρη. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία βλ. Αλέξης Ζήρας, "Ιερόπαις Λευτέρης", στο "Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας", Αθήνα, Εκδόσεις Πατάκη, 2007.

Γεννήθηκε στη Μεσσήνη το 1951, αλλά από το 1965 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά και στατιστική. Παράλληλα με την ποίηση γράφει λογοτεχνικές κριτικές και άλλα κείμενα σε περιοδικά και εφημερίδες. Έχει κυκλοφορήσει επτά ποιητικές συλλογές, μία με πεζά, δύο τόμους με κείμενά του για το έργο άλλων ποιητών, δύο μονογραφίες (για το ποδόσφαιρο στην ελληνική ποίηση και για το έργο του Τάσου Λειβαδίτη), ενώ έχει επιμεληθεί βιβλία γύρω από την ποίηση. Το 1996 τιμήθηκε με το "Βραβείο Καβάφη" στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Το 1999 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του "Μη σκεπάζεις το ποτάμι", η οποία, στη συνέχεια, ήταν υποψήφια για το Ευρωπαϊκό Αριστείο του 2000. Σε μετάφραση Michel Volkovitch εκδόθηκε στα γαλλικά μια επιλογή από όλες τις ποιητικές συλλογές του με τον γενικό τίτλο "Ne recouvre pas la riviere" (εκδ. Desmos/ "Cahiers grecs", Paris 2000). Το 2011 τιμήθηκε και πάλι με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή του "Κρυφός κυνηγός", και με το βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων από το 1982, ενώ στο διάστημα 1984-1986 διετέλεσε μέλος του διοικητικού της συμβουλίου.

Ο Κώστας Βούλγαρης γεννήθηκε στα Δολιανά Αρκαδίας το 1958. Γράφει στα περιοδικά "Ο Πολίτης" και "Πλανόδιον", επιμελείται τις σελίδες βιβλίου της "Κυριακάτικης Αυγής" και γράφει κριτική ποίησης και πολιτικές επιφυλλίδες στα "Νέα". Στις εκδόσεις Γαβριηλίδης κυκλοφορούν τα βιβλία του: "Κ. Γ. Καρυωτάκης. Φύλλα πορείας" (δοκίμια, 1998), "Τέος Σαλαπασίδης. Μία παρουσίαση" (1999, στη σειρά "Εκ Νέου" την οποία και διευθύνει), "Από την ήττα στη σιωπή" (Δοκίμια, 2000), "Όψεις της σύγχρονης ποίησης. Δοκιμή πρώτη" (2003). Εμφανίστηκε στην πεζογραφία με το βιβλίο "Στο όνειρο πάντα η Πελοπόννησο" (Γαβριηλίδης, 2001), το οποίο μαζί με "Τα άλογα της Αρκαδίας" (Πόλις, 2002) και το "Ο Καρτέσιος στην Τρίπολη" (Πόλις, 2003), ανήκουν στον ανοικτό αφηγηματικό κύκλο "Το εμφύλιο σώμα".