Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία ενός μενταγιόν το οποίο όποιος το φορέσει τον κυριεύει και τον διαφθείρει. Είχε δημιουργηθεί πολλές εκατοντάδες χρόνια πριν από τους εκπροσώπους των βασικών συναισθημάτων. Γρήγορα όμως κατάλαβαν πόσο επικίνδυνο ήταν έτσι το φυλάκισαν σε ένα κλειδωμένο κουτί στα βάθη του ωκεανού. Το κουτί αυτό μπορούσε να ανοίξει μόνο αν τοποθετούνταν τέσσερα κομμάτια στο δίσκο πάνω του.
Αυτός που εκπροσωπούσε το συναίσθημα του φόβου πήγε να κάνει τον εαυτό του άρχοντα, φορώντας το μενταγιόν. Έτσι τον έκλεισαν σε ισόβια φυλακή οι υπόλοιποι εκπρόσωποι των συναισθημάτων. Ο μόνος τρόπος να λυθούν τα δεσμά του ήταν να φορέσει το μενταγιόν. Όταν καταφέρει και το πάρει υπό την κατοχή του θα ελευθερωθεί και θα ξεκινήσει πόλεμος.

… Έπιασε το κεφάλι του ζαλισμένος. Ο ήλιος τον τύφλωνε. Σηκώθηκε με δυσκολία. Το πόδι του, τον πονούσε πολύ το πόδι του. Είχε πυροβοληθεί. Η πληγή μάλλον είχε μολυνθεί. Εκτός από αίμα έβγαζε και πύον. Ψηνότανε στον πυρετό. Έπρεπε να περιποιηθεί το τραύμα του επειγόντως. Αν δεν ήθελε να χάσει το πόδι του. Κοίταξε τριγύρω. Μα πού ήταν; Είχε γυρίσει πίσω, τα κατάφερε. Τα κατάφερε! Έπρεπε όμως να μάθει πόσο πίσω είχε πάει. Αγόρασε μία εφημερίδα. Ήταν η μέρα που βρέθηκε το μυστήριο μπρούντζινο κουτί στο ναυάγιο Χριστιάνα. Άρα ο Φόβος δεν έχει πάρει ακόμη στα χέρια του το μενταγιόν…