Το βιβλίο «Λουκάνικα Κονσέρβα» μας πάει πίσω, στο όχι και πολύ μακρινό παρελθόν, σε βιωμένες ημέρες της χούντας, του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν…». Τo καλοκαίρι του 1972 Έλληνες φοιτητές και εργαζόμενοι στο Άαχεν μπήκαν σε δράση να σαμποτάρουν με προκηρύξεις το απαίσιο καθεστώς. Καθώς οι Έλληνες έχουν μέσα τους την επανάσταση, όταν βλέπουν τα… στραβά. Όχι «λόγω καταγωγής, αλλά λόγω αγωγής», κατά τον ορισμό του Ισοκράτη. Αν είναι δυνατόν ποτέ να μας αλλάξουν τα μυαλά οι Συνταγματάρχες της κακιάς ώρας! Το σχέδιο ήταν καλά οργανωμένο: «0 Τζούλιο όχι πως θα είχε πρόβλημα να κατεβάσει μια κονσέρβα λουκάνικα Φρανκφούρτης στην καθισιά του, κάθε άλλο, αλλά σίγουρα έξι θα τον δυσκόλευαν»… Μέσα στα έξι άδεια κουτιά από λουκάνικα, καλά καθαρισμένα και άψογα συγκολλημένα, με τις ετικέτες στη θέση τους έβαλαν τις προκηρύξεις. Ένας δικός τους άνθρωπος, Θεσσαλονικιός, ανέλαβε τη μεταφορά του υλικού οδικώς στην Αθήνα. Αλλά ο δρόμος είναι μακρύς και τα εμπόδια πολλά. Οι πάντα υποψιασμένοι τελωνοφύλακες ανακάλυψαν τις καλά κρυμμένες προκηρύξεις: καθώς οι κονσέρβες με το κούνημα «δεν έκαναν κλουκ κλουκ αλλά ντουπ ντουπ». Οι ίδιοι δεν ενδιαφέρονται για χαρτιά, ειδοποίησαν βεβαίως τις αρμόδιες αρχές για τα περαιτέρω.