O Ραούλ Βάνεγκεμ, γιος σοσιαλιστή και αντικληρικαλιστή σιδηροδρομικού υπαλλήλου που συμμετείχε ενεργά στην αντίσταση εναντίον των ναζί κατακτητών, γεννήθηκε τo 1934 και μεγάλωσε στην πόλη Λεσίν του Βελγίου. Σπουδάζει στις Βρυξέλλες λατινική φιλολογία και αρχίζει να διδάσκει στο πανεπιστήμιο. Το 1960 συναντά την Γκυ Ντεμπόρ και προσχωρεί στην Καταστασιακή Διεθνή μέχρι το 1970. Το 1967 γράφει ένα από τα θεμελιώδη κείμενα της ομάδας, την "Πραγματεία για την τέχνη του βίου προς χρήση των μελλοντικών γενεών", ενώ αρθρογραφεί τακτικά στο ομώνυμο έντυπο της ομάδας. Το 1970 έρχεται σε ρήξη με τον Ντεμπόρ και από τότε οι δύο άνδρες δεν θα ξαναβρεθούν ποτέ. Έχει γράψει περισσότερα από 30 βιβλία.

Γεννήθηκε στην Καβάλα το 1931. Το πρώτο του ταξίδι το έκανε σε ηλικία 8 ετών στην Ελευθερούπολη. Το 1948 βρέθηκε να σπουδάζει στην Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης. Το 1955 βρίσκεται στο Ζυγό, όπου και διδάσκει στο Δημοτικό Σχολείο. Το 1959 φεύγει με υποτροφία για το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο Βηρυτού, το 1960 βρίσκεται με μετεγγραφή στην Αγγλική Φιλολογία Θεσσαλονίκης, το 1961 στην Μετεκπαίδευση Δασκάλων στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και το 1963 με υποτροφία Φουλμπράιτ σε μία γύρα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής με κατάληξη στη Φιλαδέλφεια, απ' όπου και πήρε το πτυχίο Μάστερς στην Παιδαγωγική Ψυχολογία. Το 1965 διορίζεται καθηγητής στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης και με το κλείσιμο της εν λόγω Ακαδημίας το 1971 μετατίθεται στην Αλεξανδρούπολη, ενώ το 1972 βρίσκεται στο Ηράκλειο Κρήτης όπου και παραμένει μία ολόκληρη δεκαετία. Το 1980 προάγεται σε γεν. διευθυντή και τοποθετείται στην Παιδαγωγική Ακαδημία Φλώρινας. Η αναγκαστική του ωστόσο συνταξιοδότηση πέντε χρόνια πριν από το κανονικό, λόγω της ξαφνικής κατάργησης του θεσμού του γεν. διευθυντή, τον βρίσκει στο δρόμο προς τη νέα του θέση στη Θεσσαλονίκη, όπου και παραμένει για κάποιο διάστημα. Τελικά μετακομίζει με τη γυναίκα του και την κόρη του στην Πάτρα, όπου και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του.